Дәрілік затты медициналық қолдану            

жөніндегі нұсқаулық

Дюфастон®

Саудалық атауы

Дюфастон â

Халықаралық патенттелмеген атауы

Дидрогестерон 

Дәрілік түрі

Үлбірлі қабықпен қапталған 10 мг таблеткалар 

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат: 10 мг дидрогестерон бар,

қосымша  заттар: лактоза моногидраты, метилоксипропилцеллюлоза, жүгері крахмалы, кремнийдің сусыз коллоидты қостотығы, магний стеараты,

қабығы: Opadry ақ Y-1-7000 (титанның қостотығы (Е-171) метилгидроксипропилцеллюлоза, полиэтиленгликоль). 

Сипаттамасы

Таблетканың бір жақ беті қиғашталып кертілген, екінші жақ бетінің сызығының оң жағы мен сол жағында «155» жазуы бар, дөңгелек, екі беті дөңес, ақ түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар.

Фармакотерапиялық тобы

Жыныс гормондары. Прогестагендер. Прегнадиен туындылары. Дидрогестерон. 

АТХ коды G03DB01

Фармакологиялық қасиеттері

Сіңуі. Ішке қабылдағанннан кейін дидрогестерон асқазан-ішек жолынан тез сіңеді. Ең жоғары концентрацияға жету уақыты(Tmax) 0.5 сағаттан 2.5 сағатқа дейінді құрайды. Ішке 20 мг дозасын қабылдағанда дидрогестеронның абсолютті биожетімділігі  (көктамырішілік 7.8 мг-мен салыстырғанда) 28% құрайды.

Кестеде дидрогестеронды 10 мг дозада ішке көп рет қабылдағаннан кейінгі дидрогестеронның (Д) және дигидродидрогестеронның (ДГД) фармакокинетикалық параметрлерінің орташа мәндері берілген   

10 мг Дидрогестерон

*: AUC (0-tau)/24 есебінен

Таралуы. Көктамыр ішіне енгізгенде дидрогестеронның тұрақты концентрациясында таралу көлемі 1400 л-ге жуықты құрайды. Дидрогестерон және ДГД қан плазмасы протеиндерімен  90%-дан астамға байланысады.

Метаболизмі. Ішке қабылдағаннан кейін дидрогестерон ДГД-ге тез метаболизденеді. Негізгі метаболит 20-α-дигидродидрогестеронның (ДГД) концентрациясы ең жоғары шегіне дозасын қабылдағаннан кейін 1.5 сағаттан соң жетеді. ДГД-нің қан плазмасындағы концентрациясы дидрогестерондағыдан едәуір жоғары. ДГД мен дидрогестеронның AUC (қисық астындағы аудан) мен Cmax (ең жоғарғы концентрация) қатынасы шамамен тиісінше  40 және 25 құрайды. Дидрогестерон менДГД-нің жартылай шығарылу кезеңі – тиісінше орта есеппен  5–7 сағат және 14–17 сағат. Дидрогестеронның барлық метаболиттерінің негізгі ерекшелігі – ата-аналық байланыстың 4,6-диен-3-1 конфигурациясының болуы және 17-α-гидроксилденудің болмауы. Бұл дидрогестеронның эстрогендік және андрогендік әсерінің жоқтығымен түсіндіріледі.

Шығарылуы. Таңбаланған дидрогестеронды ішке қабылдағаннан кейін дозаның орта есеппен 63%-ы несеппен бірге шығарылады. Плазманың жалпы клиренсі минутына 6,4 л. Дидрогестерон 72 сағаттан кейін толық шығарылады. ДГД көбіне глюкурон қышқылының конъюгаты түрінде несеппен бірге шығарылады.

Дозаға және уақытқа тәуелділігі.  2.5 мг-нан 10 мг-ға дейінгі аралықта бір рет  те, көп рет те дозаланғанда фармакокинетикасы дозаға балйланысты болады. Бір реттік және көп реттік дозалардың кинетикасын салыстыру Д мен ДГД  фармакокинетикасы параметрлерінің дозаны қайталап қабылдау нәтижесінде өзгермейтіндігін көрсетті. Тұрақты концентрацияға 3 күн емдегеннен кейін жетеді.

Фармакодинамикасы

Дидрогестерон  - ішке қабылдаған кезде белсенді болатын прогестеронның синтезделген аналогы. Дюфастон® эстроген-сенсибилизацияланған жатырдағы эндометрийдің аяқталған секреторлы реакциясын тудырады, осылайша эстрогендерді қабылдаған кезде қаупі жоғарылайтын эндометрий гиперплазиясынан және/немесе обырынан қорғауды қамтамасыз етеді. Дидрогестеронның эстрогендік, андрогендік, анаболиялық және кортикоидты белсенділігі жоқ.

Дюфастон® эндогендік прогестерон тапшы болатын барлық жағдайларда тиімді. Дюфастон® овуляцияны төмендетпейді. Осының нәтижесінде, Дюфастон® қабылдап жүрген, бала көтере алатын жастағы әйелдерде ұрықтану мүмкіндігі сақталады.

Жатыры алып тасталмаған постменопаузадағы әйелдерде ОГЕ эстрогендермен эндометрий гиперплазиясы мен обыры қаупі ұлғаяды. Прогестагенді қосу осы қауіптің ұлғаюына жол бермейді.   

Жасөспірімдер тобы

Клиникалық зерттеулердің шектеулі саны 18 жасқа толмаған емделушілерде де, сондай-ақ ересектер тобында да дидрогестеронның дисменореяны, етеккір алды синдромын, дисфункциональді жатырдан   қан кетуді және етеккір ораламының жүйесіздігін емдеуде тиімді екендігін көрсетеді.  

Қолданылуы

- етеккір оралымы бұзылғанда

- эндометриозда

- дисменореяда

- лютеиннің жеткіліксіздігінен болған бедеулікте

- прогестеронның жеткіліксіздігі салдарынан қауіп төнетін түсікте

- прогестеронның жеткіліксіздігі салдарынан жүктілікті аяғына дейін көтермеу кезінде 

- етеккір алды синдромында

Интактілі жатыры бар әйелдерді эстрогендермен емдегенде келесі жағдайларда циклдік режимде пайдаланылуы мүмкін:   

- постменопауза кезеңінде эндометрий гиперплазиясына жол бермеу үшін

- дисфункциональді жатырдан   болатын қан кетулерде  

- салдарлық аменореяда

Қолдану тәсілі және дозалары

Қабылдаудың ұсынылып отырған режимін жағдайдың ауырлығына және емдеуге жекелей реакцияға байланысты түзетуге болады.  

Жүйесіз етеккірлерде – 11 – 25-ші күндерінде күніне 1 таблеткадан (10 мг).  Жүйелі 28 күндік циклге қол жеткізілуі мүмкін.

Эндометриозда – циклдің 5 – 25-ші күндерінде немесе үздіксіз күніне 1-3 таблеткадан (10-30 мг). Күніне 1 таблеткадан асатын дозаны күні бойы бірнеше қабылдауға бөлу керек. Емдеуді ең жоғары дозадан бастаған жөн.  

Дисменореяда – циклдің 5 – 25-ші күндерінде күніне 1-2 таблеткадан (10-20 мг). Күніне 1 таблеткадан асатын дозаны күні бойы бірнеше қабылдауға бөлу керек. Емдеуді ең жоғары дозадан бастаған жөн. Емдеуді кем дегенде 6 ай бойы үзіліссіз жалғастыру керек. 

Лютеиннің жеткіліксіздігі салдарынан болған бедеулікте – циклдің 14 – 25-ші күндерінде күніне 1 таблеткадан (10 мг). Емдеуді кемінде 6 ай бойғы циклде үзіліссіз жалғастыру керек. Жүктілік басталғанда емдеуді дағдылы түсік кезінде ұсынылған сызбалар бойынша алғашқы ай бойы жалғастыру керек.  

Прогестероннің жеткіліксіздігі салдарынан қауіп төнетін түсікте – бастапқы доза: бір рет 4 таблетка (40 мг), әрі қарай симптомдар жоғалғанша әрбір 8 сағат сайын 1 таблеткадан (10 мг). Емдеуді ең жоғары дозадан бастаған жөн.  Емдеу кезінде симптомдар жалғасқанда немесе қайталанғанда дозаны әрбір 8 сағат сайын 1 таблеткаға (10 мг) арттырған жөн. Емдеуді симптомдар жоғалғаннан кейін 1 апта бойы тиімді дозада жалғастыру керек; содан кейін біртіндеп төмендетеді. Әрі қарай симптомдар қайталанғанда  емдеуді бұрын қол жеткізілген тиімді дозамен қабылдауды жалғастыру керек.  

Прогестеронның жеткіліксіздігі салдарынан жүктілікті аяғына дейін дағдылы көтере алмаушылық кезінде – жүктіліктің 20-шы аптасына дейін күніне 1 таблеткадан (10 мг); содан кейін дозаны біртіндеп төмендетуге болады. Емдеуді ұрықтануға дейін бастаған жөн. Қауіп төнетін түсік симптомдары пайда болған жағдайда емдеуді осы көрсетілімдерге сай жалғастырған жөн.

Дисфункциональді жатыр қан кетулерде   

Қан кетуді тоқтату үшін –  5-7 күн бойы күніне 2 рет 1 таблеткадан (10 мг). Қан жоғалту  бірнеше күн ішінде едәуір төмендейді. Емдеуді тоқтатқаннан кейін бірнеше күннен соң тоқтату салдарынан болатын қарқынды қан кету туындауы мүмкін.  Емделуші бұл жөнінде алдын ала ескертілуі тиіс.  

Бұдан әрі қарайғы қарқынды қан кетуді циклдің 11-ден – 25-ші күндерінде алдын алу мақсатында күніне 1 таблеткадан (10 мг) тағайындау арқылы, қажет болған жағдайда 2-3 цикл бойы эстрогендермен біріктіріп жол бермеуге болады. Осыдан кейін емдеуді циклдің жүйелілігі қалпына келгеніне көз жеткізу үшін тоқтатуға болады.  

Салдарлық аменореяда – эндогендік немесе экзогендік эстрогендермен талапқа сай стимуляция нәтижесінде эндометрийдің секреторлы трансформациясына қол жеткізу үшін циклдің 11-ден – 25-ші күндерінде күніне 1-2 таблеткадан (10-20 мг).

Постменопауза кезеңінде эндометрий гиперплазиясына жол бермеу үшін –эстрогендерді біріктіріп үздіксіз қабылдау – 28 күндік цикл шегінде 14 күн қатарынан күніне 1-2 таблеткадан (10-20 мг). Күніне 2 таблетка қабылдау қажет болғанда дозаны екі қабылдауға бөледі. Дидрогестеронды қабылдаған кезде тоқтатудан болатын қан кету болуы мүмкін.   

Эстрогендермен және прогестагендермен біріктіріп емдеуді, әрбір әйел үшін емдеудің мақсаты мен қаупі салыстырылатын өте қысқа курс ішінде және гормондардың тиімді ең төмен дозасын пайдаланып, қаупі мен артықшылығына жүйелі түрде қайта баға бере отырып, жүргізген жөн.   

Етеккір алды синдромында – циклдің 11 – 25-ші күндерінде күніне 2 рет 1 таблеткадан (10 мг).

Балалар және 18 жасқа толмаған жасөспірімдер: Менархеге дейін дидрогестеронды қолдану үшін себептер жоқ. 12-18 жастағы жасөспірімдерде дидрогестеронның қауіпсіздігі мен тиімділігі  анықталған жоқ. 

Таблетканы ас қабылдауға қарамай-ақ ішке судың мол мөлшерімен ішке қабылдау керек. Өткізіп алғанның орнын толтыру үшін екі еселенген доза қабылдауға болмайды. Күніне бірнеше таблеткалық дозаны бірнеше қабылдауға бөлу қажет.  

Жағымсыз әсерлері

Дидрогестерон эстрогенсіз қолданылған клиникалық  зерттеулерде алынған жиілігі белгілі жағымсыз әсерлер:  

Жиі (≥1/100 - <1/10)

- бас сақинасы, бас ауыру

- жүректің айнуы

- етеккірдің бұзылуы, метроррагияны, меноррагияны, олиго/аменореяны, дисменореяны және жүйесіз еттеккірлерді қоса есептегенде

Жиі емес (≥1/1000 - <1/100)

- депрессия

- бас айналу

- құсу

- бауыр функциясының бұзылуы, кейде әлсіздікпен немесе дімкәстікпен, сарғаюмен және іштің ауыруымен  қатарласа жүреді

- тері бөртпесі, қышыну, есекжем

- дене салмағының жоғарылауы

Сирек ( ≥ 1/10000 – <1/1000)

- прогестагенге тәуелді жаңа түзілімдер өлшемінің ұлғаюы (менингиома)*

- гемолитикалық анемия*

- асқын сезімталдық

- Квинке ісінуі*, шеткергі ісінулер

*Кездейсоқ мәлімдемелерден алынған, бірақ клиникалық зерттеулерде байқалмаған жағымсыз әсерлер сирек ретінде классификацияланады.  

Эстрогендер мен прогестагендерді біріктіріп қабылдаумен байланысты жағымсыз реакциялар:

- сүт безінің обыры, аналық без обыры, эндометрий гиперплазиясы, эндометрий обыры

- көктамырлық тромбоэмболиялар

- миокард инфарктісі, жүректің ишемиялық ауруы, ишемиялық инсульт

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- біріктірілген емде эстрогендерге қарсы көрсетілімдердің болуы   

- этиологиясы анықталмаған қынаптық қан кетулер  

- қазіргі таңдағы немесе сыртартқысындағы бауыр функциясының ауыр бұзылуларында бауыр тесттері қалыпқа келгенше   

- дидрогестеронға немесе препараттың басқа да компоненттеріне асқын сезімталдық  

- анықталған немесе күдік тудыратын прогестаген- немесе эстрогенге тәуелді қатерлі жаңа түзілімдер

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Іn vitro зерттеу деректері  дидрогестерон мен оның негізгі метаболиті 20-альфа-дигидродидрогестерон (ДГД) Р450 цитохромы жүйесінің 3А4 және 2С19 изоэнзимдері арқылы метаболизмге ұшырауы мүмкін екендігін көрсетеді.

Сондықтан дидрогестеронның метаболизмі мысалы, антиконвульсанттар (фенобарбитал, фенитоин, карбамазепин), кейбір туберкулостатиктер және вирусқа қарсы (рифампицин, рифабутин, невирапин, эфавиренз), сондай-ақ құрамында шайқурай (Hypericum perforatum) шөбінің сығындылары бар өсімдік препараттары сияқты изоэнзимдер синтезін арттыратын препараттармен бір мезгілде қабылдағанда жоғарылауы мүмкін.   

Цитохром энзимдерінің күшті тежегіштері ретінде белгілі ритонавир және нелфинавир, керісінше, стероидтармен бір мезгілде қабылдағанда энзимдердің индукторларының қасиеттерін көрсетеді.  

Дидрогестерон метаболизмінің жоғарылауының клиникалық маңызы оның тиімділігінің төмендеуінде болып табылады.   

Іn vitro зерттеулер дидрогестерон мен ДГД емдік концентрацияларда цитохром энзимдерін төмендетпейтінін және индукцияламайтынын көрсетті.   

Айрықша нұсқаулар 

Жатырлық қан кетулерді емдеу үшін  Дюфастонды қабылдауды бастар алдында оның пайда болуының органикалық себептерінің бар-жоқтығын анықтап алу қажет.

Лақылдап қан кету және жағынды қан бөлінділері емнің алғашқы айларында байқалуы мүмкін. Егер лақылдап қан кету немесе жағынды қан бөлінділері емдеу курсының ортасында немесе ем аяқталғаннан кейін пайда болса, оның себебі анықталуы тиіс, қажет болғанда малигнизацияның бар-жоқтығын анықтау үшін эндометрий биопсиясын жасау керек.

Емдеуді тоқтатуды қажет ететін жағдайлар

Емдеудің алғашқы күні төменде көрсетілген жағдайлардың біреуі пайда болғанда немесе олардың айқындылығы күшейгенде, емдеуді тоқтату мүмкіндігін қарастырған жөн:

- ерекше айқын бас ауыру, бас сақинасы немесе мидың ишемиясын көрсететін симптомдар  

- артериялық қысымның едәуір жоғарылауы

- көктамырлық тромбоэмболия белгілері.

Қатер төндіретін түсікте немесе жүктілікті аяғына дейін дағдылы көтере алмаушылық кезінде жүкті болуда ілгерілеудің бар-жоқтығын және ұрықтың өмірге қабілеттілігін бақылаған жөн.   

Қалтқысыз қадағалауды қажет ететін жағдайлар

Кейбір сирек кездесетін жағдайлар жыныс гормондарының ықпалына ұшырауы және жүктілік кезінде және жыныс гормондары бар препараттарды қабылдау кезінде пайда болуы немесе нашарлауы мүмкін екендігі белгілі. Олардың ішінде: холестатикалық сарғаю, жүкті әйелдер герпесі, қатты қышыну, отосклероз және порфирия.

Сыртартқысында депрессиясы бар емделушілер мұқият қадағалауды қажет етеді. Депрессия белгілері пайда болған кезде Дюфастон қабылдауды тоқтатқан жөн.

Басқа да жағдайлар

Сирек тұқым қуалайтын, мысалы, галактозаның жақпаушылығы, Лапп лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактозаның сіңуі бұзылуы сияқты жағдайлары бар емделушілер Дюфастонды® қабылдамауы тиіс.

Дюфастонды эстрогендермен (мысалы, ОГЕ үшін) біріктіріп тағайындаған жағдайда эстрогендерді қолданумен байланысты қарсы көрсетілімдермен және ескертулермен мұқият танысып шыққан жөн.   

Дюфастонмен емдеу кейде бауыр функциясының бұзылуымен, жекелеген жағдайларда клиникалық симптомдармен қатарласа жүреді. Сондықтан Дюфастонды®, сыртартқысында бауыр ауруы бар емделушілерге немесе ол белсенді сатыда болса, бауырдың функциональді тесттерінің көрсеткіштері қалыпты болғанша абайлап қолданады. Бауыр функциясының ауыр бұзылу белгілері болса, емдеуді тоқтатады.   

Лақылдап қан кету пайда болуы мүмкін, оны препарат дозасын арттыру арқылы тоқтатуға болады.  

Постменопауза кезеңінде эндометрий гиперплазиясына жол бермеу үшін Дюфастонды пайдаланғандағы айрықша нұсқаулар   

Құрамында эстрогені бар препарат үшін қауіпсіздік жөнінде мәлімдемелерді ескеру қажет.

Менопауза симптомдарын емдеу үшін орнын басатын гормональді ем (ОГЕ) ретінде Дюфастонды® менопауза симптомдары әйелдің өмір сүру сапасын едәуір нашарлатқан жағдайда ғана қолданады. Мезгіл-мезгіл, жылына кем дегенде бір рет, ОГЕ-нің қаупіне және пайдасына баға беріп отыру және пайдасы қаупінен басым болған жағдайда емдеуді жалғастыру керек.  

Медициналық тексеру және бақылау. ОГЕ-ні бастар немесе қайта жаңғыртар алдында толық медицинадық және отбасылық сыртартқысын жинау қажет. Медициналық тексеруді (сүт бездерін және кіші жамбас ағзаларын тексеруді қоса есептегенде) болуы мүмкін қарсы көрсетілімдерін және сақтық шараларын орындауды қажет ететін жағдайларды анықтау мақсатында жүргізеді. Дюфастон® препаратымен емдеу кезінде динамикалық бақылау  жүргізу керек (зерттеу жиілігі мен сипатын әр адамда жекелей белгілейді). Емделуші сүт бездеріндегі барлық өзгерулерді емдеуші дәрігеріне дереу хабарлауы тиіс екендігі туралы білулері керек. Сүт бездерін жүйелі тексеріп отыруды, маммографияны қоса есептегенде, клиникалық көрсетілімдерін ескере отырып, қолданыстағы скрининг нормаларына сай жүргізеді. 

Эндометрий гиперплазиясы. Эндометрий гиперплазиясы және обыры қаупі жатыры алынып тасталмаған әйелдерде эстрогендерді ұзақ қабылдағанда жоғарылайды. Емдеу ұзақтығына және эстроген дозасына байланысты қауіп, эстрогендерді қабылдамаған әйелдермен салыстырғанда, 2 еседен 12 есеге дейін жоғары болуы мүмкін. Эстрогендерді қабылдауды тоқтатқаннан кейін қауіп кем дегенде 10 жыл бойы сақталуы мүмкін. Қауіптің осы жоғарылауын  28 күндік цикл/ай шегінде кем дегенде 12 күн қатарынан прогестагендерді қоса отырып, болдырмауға болады. 

Лақылдап қан кету емнің алғашқы айы ішінде байқалуы мүмкін. Егер лақылдап қан кету емдеуді бастағаннан кейін едәуір уақыт өткен соң немесе оны тоқтатқаннан кейін байқалса, әйелді тексеру, соның ішінде малигнизацияның бар-жоқтығын анықтау үшін эндометрий биопсиясын жасау қажет.  

Сүт безінің обыры

Эстроген-прогестаген біріктірілген препараттарды ОГЕ ретінде моноэстрогенді препараттарды қабылдап жүрген әйелдердеклиникалық және эпидемиологиялық зерттеу нәтижелерінің қазіргі деректеріне сай сүт безі обырының (СБО) қаупі жоғары, және бұл емнің ұзақтығына байланысты.  

Рандомизирленген плацебо-бақыланатын  WHI  зерттеулер (Women's Health Initiative study – Әйелдердің Саулығы үшін Инициатива  тексеру), сондай-ақ эпидемиологиялық зерттеулер 3 жыл емдегеннен кейін маңызды болатын ОГЕ мақсатында эстрогенді прогестагендермен біріктіріп қабылдаған әйелдерде СБО қаупінің жоғарылағанын айғақтады. Емдеуді тоқтатқаннан кейін қауіп ең көп дегенде 5 жыл бойы жоғары күйінде қалады. ОГЕ-де, әсіресе біріктірілген препараттармен, маммографиялық кескіндеме суреттің тығыздығы жоғарылайды, бұл СБО рентгенологиялық диагностика нәтижесінде қолайсыз көрінуі мүмкін.    

Аналық бездің обыры

Аналық без обыры СБО қарағанда, едәуір сирек кездеседі.  ОГЕ мақсатында моноэстрогендік препараттарды ұзақ (5-10 жыл) қабылдануын аналық без қаупінің аздап ұлғаюымен байланыстырады. Кейбір зерттеулер, WHI қоса есептегенде, ОГЕ үшін біріктірілген препараттар осындай, немесе одан біршама аз қауіп тудыруы мүмкін деп болжам жасауға мүмкіндік береді. 

Көктамырлық тромбоэмболия. ОГЕ   көктамырлық тромбоэмболияның (КТЭ) пайда болуының салыстырмалы қаупінің, яғни терең көктамырлар тромбозы мен өкпелік тромбоэмболияның 1.3-3 есе жоғарылауымен астасады. Мұндай асқынулар, емнің өте кештеу кезеңіне  қарағанда, алғашқы жылында жоғары болады.   

Сыртартқысында КТЭ бар немесе тромбофилиялық жағдайы анықталған емделушілерде КТЭ  қаупі жоғары, және ОГЕ осы қауіпті арттыруы мүмкін. Сондықтан ОГЕ-ні емделушілердің осы тобына қолдануға болмайды.  

Әдетте КТЭ қаупінің факторына эстрогендерді қолдану, егде жас, ұзақ иммобилизация, ауыр дәрежелі семіздік (ДСИ 30 кг/ м2-ден астам), жүктілік және босанғаннан кейінгі кезең, жүйелік қызыл жегі және анықталған қатерлі жаңа түзілімдер жатады. Қазіргі таңда көктамырдың варикоздық кеңеюінің КТЭ-нің қауіп факторымен өзара байланысы туралы бірыңғай пікір жоқ.     

Операциядан кейінгі кезеңде емделушілерде КТЭ-ге жол бермеу үшін алдын алу шараларын қолдану қажет. Операциядан кейін, әсіресе құрсақ қуысының ағзаларына жасалған немесе аяқтарға жасалған ортопедиялық операцияларда, ұзақ иммобилиация қажет деп шамаланса, ОГЕ-ні, мүмкіндігінше, 4-6 аптаға тоқтата тұрған жөн.  Емдеу әйелдің қимыл-қозғалыс қабілеті толық қалпына келгеннен кейін қайта басталуы мүмкін.  

Сыртартқысында КТЭ жоқ, бірақ оларда жас кезінде тромбоз болғаны сыртартқысында  көрсетілген ең жақын туыстары бар емделушілерге, мұқият дағдылы тексерілуден кейін ұю факторларында туа пайда болған кемістіктерді анықтау үшін, скринг жасауды ұсынуға болады (скрининг тромбофилиялық ауытқудың белгілі ауқымын ғана анықтай алады). Отбасы мүшелерінде тромбоз жағдайларынан болған тромбофилиялық ақаулар байқалған жағдайда, немесе анықталған ақау ауыр болса (антитромбин, S протеин немесе С протеин тапшылығы немесе осы ақаулардың бірігуі), ОГЕ қолдануға болмайды.

Ұюға қарсы препараттарды қабылдап жүрген емделушілер ОГЕ тағайындаудың қаупі мен пайдасына мұқият баға беруді керек етеді.  

Егер ОГЕ аясында КТЭ пайда болса, емдеуді тоқтатқан жөн. Емделуші КТЭ-нің алғашқы ықтимал симптомдары (аяқтардың ауыртатын ісінуі, кеуденің кенеттен ауыруы, ентігу) пайда болған жағдайда емдеуші дәрігерге дереу қаралуы керектігін білуі тиіс.  

Жүректің ишемиялық ауруы. Рандомизирленген клиникалық зерттеулер ЖИА бар немесе онсыз, ОГЕ арналған біріктірілген немесе моноэстерогендік препараттарды қабылдап жүрген әйелдердің миокард инфарктісінен қорғалатынын көрсеткен жоқ.   

ОГЕ кезінде біріктірілген препараттарды пайдаланғанда ЖИА салыстырмалы қаупі біршама жоғары болады. Өйткені ЖИА-ның бастапқы абсолютті қаупінің жасқа байланыстылығы өте күшті болғандықтан, біріктірілген ОГЕ қолданғанда ЖИА-ның пайда болуының қосымша жағдайларының саны менопауза стажы аз болатын әйелдер арасында көп емес, бірақ жастың ұлғаюымен жоғарылайды.  

Ишемиялық инсульт. Біріктірілген және моноэстрогендік ОГЕ  ишемиялық инсульт қаупінің 1.5 есеге дейін жоғарылауымен қатарласа жүреді. Салыстырмалы қауіп жасқа немесе менопауза стажына қарай өзгермейді. Алайда ишемиялық инсульттің бастапқы қаупі жасқа байланысты, ОГЕ қабылдап жүрген әйелдерде инсульттің жалпы қаупі жастың ұлғаюымен жоғарылайды.  

Жүктілік және лактация. 9 миллионға жуық әйелдердің жүктілік кезінде Дюфастон қабылдағаны есептелді. Күні бүгін Дюфастонды жүктілік кезінде қолданудың зиянды зардаптарының бар екендігін көрсететін айғақтар жоқ. Ғылыми әдебиеттерде кейбір прогестагендерді пайдалану гипоспадия қаупінің жоғарылауымен қатарласа жүргенінің байқалғаны айтылған. Алайда, бұл факт басқа зерттеулерде айғақталмағандықтан, прогестагендердің гипоспадияның пайда болуына ықпалы жөнінде үзілді-кесілді қорытынды жасауға болмайды. 

Жүктіліктің ерте мерзімдерінде дидрогестерон қабылдаған әйелдердің шектеулі санына жүргізілген клиникалық зерттеулер гипоспадия қаупінің жоғарылайтынын көрсеткен жоқ. Қазіргі таңда басқа эпидемиологиялық деректер жоқ. Эмбрио-фетальді немесе постнатальді дамуға жүргізілген клиникалық емес зерттеулерде байқалған әсерлер фармакологиялық бейінімен сәйкес келеді. Жағымсыз әсерлері дидрогестеронға экспозиция дозасы адамдағы экспозиция дозасынан едәуір жоғарылаған жағдайларда байқалды.  

Дюфастонды жүктілік кезінде нақты көрсетілімдері болған жағдайда тағайындауға болады.   

Дидрогестеронның ана сүтімен бірге бөлініп шығатын-шықпайтыны белгісіз. Дидрогестеронды ана сүтінен  анықтау үшін арнайы зерттеулер жүргізілген жоқ.  Басқа прогестагендермен жүргізілген зерттеу тәжірибесі прогестагендер мен оның метаболиттерінің емшек сүтінде аздаған мөлшерде табылатындығын көрсетеді. Емшектегі нәресте үшін қаупі белгісіз. Сондықтан емшек емізу кезеңінде Дюфастонды қолдануға болмайды.  

Дидрогестеронның ұрықтану қабілетіне ықпалы жөнінде деректер жоқ.

Дәрілік заттардың көлік құралдарын немесе қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері 

Дюфастон®  көлік құралдарын және қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне аздап ықпалын тигізеді.