Вальсакор Н

Дәрілік заттың медицинада

қолданылуы жөніндегі  нұсқаулық

Вальсакор® Н 80,

Вальсакор® Н 160,

Вальсакор® НД 160

Саудалық атауы

Вальсакор® Н 80,

Вальсакор® Н 160,

Вальсакор® НД 160

Халықаралық патенттелмеген атауы 

Жоқ 

Дәрілік түрі

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 80 мг/12,5 мг, 160 мг/12,5 мг және 160 мг/25 мг 

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

Вальсакор® Н 80

белсенді заттар: 80 мг валсартан, 12,5 мг гидрохлортиазид,

қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза, лактоза моногидраты, магний стеараты, натрий кроскармеллозасы, повидон К25, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы 

үлбірлі қабық: гипромеллоза 2910, титанның қостотығы (Е171), макрогол 4000, темірдің қызыл тотығы (Е172)

Вальсакор® Н 160   

белсенді заттар: 160 мг валсартан, 12,5 мг гидрохлортиазид                  

қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза, лактоза моногидраты, магний стеараты, натрий кроскармеллозасы, повидон К25, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы 

үлбірлі қабық: гипромеллоза 2910, титанның қостотығы (Е171), макрогол 4000, темірдің қызыл тотығы (Е172), темірдің сары тотығы (Е172)

Вальсакор® НД 160

белсенді заттар: 160 мг валсартан, 25 мг гидрохлортиазид 

қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза, лактоза моногидраты, магний стеараты, натрий кроскармеллозасы, повидон К25, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы 

үлбірлі қабық: гипромеллоза 2910, титанның қостотығы (Е171), макрогол 4000, темірдің қызыл тотығы (Е172), темірдің сары тотығы (Е172)

Сипаттамасы

Сопақша пішінді, екі беті дөңес, қызғылт түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар (80 мг/12,5 мг доза үшін).

Сопақша пішінді, екі беті дөңес, қызыл-қоңыр түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар (160 мг/12,5 мг доза үшін).

Сопақша пішінді, екі беті дөңес, ашық-қоңыр түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар (160 мг/25 мг доза үшін).

Фармакотерапиялық тобы

Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Басқа препараттармен біріктірілген ангиотензин II антагонистері. Диуретиктермен біріктірілген ангиотензин II антагонистері. Диуретиктермен біріктірілген валсартан.

АТХ коды С09 DA03

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы 

Валсартан

Валсартан сіңуі тез жүреді, алайда сіңу дәрежесі ауқымды шектерде құбылады. Биожетімділігінің орта шамасы 23% құрайды. Валсартанның фармакокинетикалық қисығы төмен түсетін мультиэкспоненциальді сипатта болады (t1/2a < 1 сағ. және t1/2b 9 сағатқа жуық).

Валсартан кинетикасы дозаға байланысты сипатта болады. Препаратты қайталап қолданғанда кинетикалық көрсеткіштерінде өзгеріс болмайды. Препаратты күніне бір рет қабылдағанда жинақталуы мардымсыз.

Валсартан қан сарысуының ақуыздарымен, көбінесе альбуминдермен 94-97% байланысады. Тепе-тең таралу көлемі төмен (17 л жуық).

Бауырдағы қан ағымымен салыстырғанда (30 л/сағатқа жуық), валсартанның плазмалық клиренсі салыстырмалы түрде баяу жүреді (2 л/сағатқа жуық). Валсартанның  нәжіспен шығарылуы 83% жуық (ішке қабылданған доза шамасынан) құрайды. Несеппен көбінесе өзгеріссіз күйде 13% жуық шығарылады. 

Валсартан тамақпен бірге тағайындалғанда препаратты қабылдағаннан кейін шамамен 8 сағаттан бастап, валсартанның плазмадағы концентрациялары оны ашқарынға қабылдаған жағдайда да, ас ішумен қабылдаған жағдайда да бірдей болса да, «концентрация-уақыт» қисығы астындағы ауданы (AUC) 48% азаяды. «Концентрация-уақыт» қисығы астындағы ауданының азаюы емдік әсерінің клиникалық мәнді төмендеуімен қатар жүрмейді.

Гидрохлоротиазид

Гидрохлоротиазид сіңуі тез жүреді (tmax - 2 сағатқа жуық). Соңғы фазасының жартылай шығарылу кезеңі 6-15 сағат құрайды. 

Дозалардың емдік ауқымында орташа AUC шамасы дозаның артуына тура пропорционал ұлғаяды. Қайталап тағайындалған кездерде гидрохлоротиазид фармакокинетикасы өзгермейді; тәулігіне бір рет тағайындағанда жинақталуы мардымсыз.

Гидрохлоротиазид биожетімділігі 70 % құрайды. Шығарылуы несеппен: дозаның 95 % астамы өзгеріссіз күйде және 4 % жуығы гидролизат – 2-амин-4-хлор-m-бензенедисульфонамид түрінде жүреді. 

Валсартан/гидрохлоротиазид

Валсартанмен бірге қолданғанда гидрохлоротиазидтің жүйелі биожетімділігі шамамен 30% азаяды. Гидрохлоротиазидті бір мезгілде тағайындау, өз тарапынан, валсартан кинетикасына елеулі әсерін көрсетпейді. Атап өтілген өзара әсер валсартан менгидрохлоротиазидті біріктіріп қолдану тиімділігіне ықпалын тигізбейді. Компоненттердің әрқайсысының әсерін әр бөлек арттыратын осы біріктірілімнің гипертензияға қарсы өте айқын әсері анықталған.

Науқастардың жекелеген топтарындағы фармакокинетикасы

Егде жастағы науқастар

Егде жастағы науқастарда (дені сауларда да, артериялық гипертониядан зардап шегетіндерде де) гидрохлоротиазидтің жүйеліклиренсі жастардағыдан төмен.

Бүйрек функциясы бұзылған науқастар 

Креатинин клиренсі 30-70 мл/мин науқастарға дозаны түзету қажет емес.

Қазіргі уақытта бүйрек функциясының бұзылулары айқын (креатинин клиренсі 30-70 мл/мин) науқастарда және гемодиализде жүрген науқастарда валсартан/гидрохлоротиазидтің бекітілген дозаларының біріктірілімін қолдану жөнінде деректер жоқ.

Фармакодинамикасы

Валсартан/гидрохлоротиазид бекітілген дозаларының біріктірілімі – құрамына ангиотензин II рецепторларының антагонисі мен тиазидті диуретик кіретін гипертензияға қарсы препарат.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) белсенді гормоны –АӨФ қатысуымен I ангиотензиннен түзілетін ангиотензин II. Ангиотензин II әртүрлі тіндердегі жасушалық жарғақшаларда орналасқан  спецификалық рецепторлармен байланысады. Ол бірінші кезекте артериялық қысымды реттеуге тікелей де, жанама да қатысу қамтылатын кең ауқымды физиологиялық әсерлерге ие болады. Қуатты тамыр тарылтқыш зат бола отырып,  ангиотензин II тікелей прессорлық жауап тудырады. Бұдан басқа, ол альдостерон секрециясын көтермелейді және натрий іркілісіне ықпал етеді.

Валсартан – ішке қабылдауға арналған ангиотензин II рецепторларының белсенді және спецификалық антагонисі. Ол ангиотензин II белгілі әсерлеріне жауапты AT1  қосалқы тип рецепторларына таңдамалы әсер етеді. Валсартанмен АТ1рецепторларының блокадасы салдарынан жоғарылаған ангиотензин II сарысулық деңгейлері бос АТ2-рецепторларын көтермелей алады, бұл АТ1-рецепторларының әсерін деңгейлестіреді. Валсартан AT1  қосалқы тип рецепторларына қатысты сонша бір айқын агонистік белсенділік танытпайды. Валсартанның AT1 қосалқы тип рецепторларымен тектестігі AT2 қосалқы тип рецепторларынан шамамен 20 000 есе жоғары.

Валсартан I ангиотензинді II ангиотензинге айналдыратын және брадикининді ыдырататын кининаза II атауымен белгілі АӨФ тежемейді. Брадикининнен болатын қандай да бір жағымсыз әсерлері байқалмайды. Валсартан алатын науқастарда құрғақ жөтелдің даму жиілігі АӨФ тежегішін алатын науқастардағыдан төмен. Валсартан жүрек-қантамыр жүйесінің функциясын реттеуде маңызы зор өзге гормондар рецепторларын немесе ион өзектерін бөгемейді және өзара әрекеттесуге түспейді.

Артериялық гипертониямен науқастарды валсартанмен емдегенде тамыр соғу жиілігінің өзгеруімен қатар жүрмейтін артериялық қысымның төмендеуі білінеді.

Препараттың бір реттік дозасы ішке тағайындалғаннан кейін науқастардың көпшілігінде гипертензияға қарсы әсерінің басталуы 2 сағат шегінде білінеді, ал артериялық қысым (АҚ) ең жоғары төмендеуіне 4-6 сағат шегінде жетеді. Препарат қабылдағаннан кейін гипертензияға қарсы әсері 24 сағаттан артық сақталады. Препарат қайталап тағайындалған кездерде АҚ барынша төмендеуіне, әдетте, қабылданған дозаға байланыссыз 2-4 апта шегінде жетеді және  ұзаққа созылатын ем барысында жеткен деңгейінде тұрады. Гидрохлоротиазидпен біріктірілгенде қосымша сенімді АҚ төмендеуіне жетеді.

Тиазидті диуретиктердің әсер қосу нүктесі бүйректің дистальді иректі өзекшелерінің қыртысты бөлігі болып табылады, ондадиуретиктер әсеріне жоғары сезімтал рецепторлар орналасқан, әрі Na және Cl иондары бәсең тасымалданады. Тиазидтердің әсер ету механизмі Na+Cl сорғысының бәсеңдеуімен байланысты, сірә, бұл Cl-  тасымал орны үшін бәсекелесу есебінен жүреді. Соның нәтижесінде натрий мен хлор иондарының экскрециясы шамамен бірдей дәрежеде ұлғаяды. Диуретиктік әсер нәтижесінде айналымдағы плазма көлемінің азаюы байқалады, соның салдарынан ренин белсенділігі, альдостерон секрециясы, калийдің несеппен шығарылуы, соған сай, сарысудағы калий концентрациясының төмендеуі артады. Ренин мен альдостерон арасындағы өзара байланыс ангиотензин II арқылы жүзеге асады, сондықтан ангиотензин II рецепторларының антагонисін тағайындау тиазидті диуретик қолданумен байланысты калийдің жоғалуын азайтады.

Валсартанның плазма ақуыздарымен байланысу дәрежесі жоғары және гемодиализ кезінде шығарылмайды. Гидрохлоротиазид, керісінше, организмнен гемодиализ кезінде шығарылады.

Гидрохлоротиазидтің бүйрекпен шығарылуы баяу сүзіліс және бүйрек өзекшелерінің саңылауындағы белсенді сөлініс жолымен жүреді. Гидрохлоротиазид фармакокинетикасында бүйрек функциясының жағдайы үлкен рөл атқарады, бұл осы препараттың бүйрекпен ғана шығарылатынын ескергенде толығымен түсінікті.

Бауыр функциясы бұзылған науқастар

Бауыр функциясының әлсіз айқын және орташа айқын бұзылуы бар науқастарда валсартанның жүйелі әсері дені саулардағыдан2 есе көбірек. Қазіргі уақытта бауыр функциясының бұзылуы ауыр науқастарда валсартан қолдану жөнінде деректер жоқ.

Бауыр аурулары гидрохлоротиазид фармакокинетикасына елеулі ықпалын тигізбейді, сондықтан оның дозасын азайту қажет емес.

Қолданылуы

- артериялық гипертензияда

- Вальсакор® препаратымен монотерапия кезінде артериялық қысымды талапқа сай бақылау мүмкін емес артериялық гипертензиясы бар науқастарды емдеуде

- мақсатты артериялық қысымға жету үшін бірнеше препараттар қолдануды қажет ететін артериялық гипертензиямен науқастарды емдеуде

(бастапқы ем ретінде). Валсартан/гидрохлоротиазид бекітілген дозаларының біріктірілімін бірінші қатардағы препарат ретінде таңдау, аталған жағдайда, пайдасы мен қатерлерін бағалауға негізделуі тиіс

Қолдану тәсілі және дозалары

Вальсакор® Н 80 және Вальсакор® Н 160 препаратының ұсынылатын дозасы – күн сайын тәулігіне бір рет 1 таблеткадан. Қажет болса, дозаны

160 мг валсартан мен 25 мг гидрохлортиазидке (1 таблетка Вальсакор® НД 160) дейін арттыруға болады. Гипертензияға қарсы ең жоғары әсері емдеудің алғашқы 2-4 аптасында байқалады. 

Бүйрек функциясының бұзылу айқындылығы әлсіз немесе орташа (креатинин клиренсі > 30 мл/мин) науқастарға препарат дозаcын өзгерту қажет емес. Қатарлас холестаз құбылыстарынсыз, шығу тегі билиарлы емес әлсіз немесе орташа айқын бауыр жеткіліксіздігімен науқастарда да препарат дозаcын өзгерту талап етілмейді. 

18 жасқа толмаған балалардағы валсартан/гидрохлоротиазид бекітілген дозаларының біріктірілімі препаратын қолдану қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.

Жағымсыз әсерлері

Валсартан/гидрохлоротиазид бекітілген дозаларының біріктірілімін қолдану кезіндегі жағымсыз әсерлер жиілігі: 

Жиі емес (>1/1000-нан < 1/100 дейін)

-        дегидратация

-        парестезия

-        көрудің бұзылуы

-        құлақтың шуылдауы

-        гипотензия

-        жөтел

-        миалгия

-        шаршау

Өте сирек (< 1/10000)

-        бас айналу

-        диарея

-        артралгия

Жиілігі белгісіз

-        естен тану

-        өкпенің кардиогенді емес ісінуі

-        бүйрек функциясының бұзылуы

-        несеп қышқылы деңгейінің, қан сарысуындағы билирубин және креатининнің жоғарылауы, гипокалиемия, гипонатриемия, қандағы мочевина азоты деңгейінің артуы, нейтропения

Сондай-ақ келесі жағымсыз құбылыстар олардың препарат қабылдаумен байланысына қарамастан гипертензиямен науқастардағы клиникалық зерттеулер кезінде байқалды: абдоминальді ауыру, іштің жоғарғы бөлігінің ауыруы, мазасыздық, артрит, астения, арқаның ауыруы, бронхит, жедел бронхит, кеуденің ауыруы, постуральді бас айналу, диспепсия, диспноэ, ауыздың кеберсуі, мұрыннан қан кету, эректильді дисфункция, гастроэнтерит, бас ауыру, гипергидроз, гипестезия, тұмау,ұйқысыздық, байламдардың созылуы, бұлшықеттердің түйілуі, бұлшықеттердің тартылуы, мұрынға шырыштың толуы, назофарингит, жүрек айну, мойынның ауыруы, ісіну, шеткергі ісіну, ортаңғы құлақ отиті, аяқ-қолдың ауыруы, жүректің жиі соғуы,тамақтың, көмейдің ауыруы, поллакиурия, гипертермия, синусит, ұйқышылдық, тахикардия, жоғарғы тыныс жолдарының жұқпалары, несеп шығару жолдарының жұқпалары, вертиго, вирустық жұқпалар, көрудің нашарлауы.

Препарат компоненттерінің біреуін қабылдау кезінде хабарланған жағымсыз әсерлер валсартан/гидрохлоротиазид бекітілген дозаларының біріктірілімін қабылдау кезінде де байқалды

Валсартан қолдану кезіндегі жағымсыз әсерлер жиілігі

Жиі емес (>1/1000-нан < 1/100-ге дейін)

-        вертиго

-        абдоминальді ауыру

Жиілігі белгісіз

-        гемоглобин, гематокрит деңгейінің төмендеуі, тромбоцитопения

-        аса жоғары сезімталдықтың басқа реакциялары/ аллергиялық реакциялар, сарысу құю ауруын қоса

-        қандағы калий деңгейінің жоғарылауы

-        васкулит

-        ангионевротикалық ісіну, қышыну, бөрту

-        бүйрек жеткіліксіздігі

Келесі жағымсыз құбылыстар да олардың препарат қабылдаумен байланысына қарамастан гипертензиямен науқастардағыклиникалық зерттеулер кезінде байқалды: артралгия, астения, арқаның ауыруы, диарея, бас айналу, бас ауыру, ұйқысыздық,либидо төмендеуі, жүрек айну, ісіну, фарингит, ринит, синусит, жоғарғы тыныс жолдарының жұқпалары, вирустық жұқпалар.

Гидрохлоротиазид қолдану кезіндегі жағымсыз әсерлер жиілігі

Өте жиі (> 1/10)

-        қандағы липидтер деңгейінің артуы (негізінен жоғары дозаларды қабылдағанда)

Жиі (>1/100-ден <1/10 дейін)

-        гипомагниемия, гиперурикемия

-        есекжем және бөртпенің басқа түрлері

-        тәбеттің төмендеуі, бірқалыпты жүрек айну және құсу

-        алкоголь, анестетиктер немесе тыныштандыратын дәрілер әсерімен күшеюі мүмкін ортостатикалық гипотензия 

-        импотенция

Сирек (>1/10000-нан 1/1000 дейін)

-        гиперкальциемия, гипергликемия, глюкозурия және диабеттік метаболикалық статустың нашарлауы

-        фотосезімталдық реакциялары

-        абдоминальді жайсыздық, іш қату, диарея

-        холестаз немесе сарғаю

-        аритмия

-        бас ауыру, бас айналу, ұйқының бұзылуы, депрессия және парестезия

-        көрудің нашарлауы, әсіресе, емдеудің алғашқы бірнеше аптасында

-        тромбоцитопения кейде пурпурамен

Өте сирек (< 1/10000)

-        гипохлоремиялық алкалоз

-        некроздаушы васкулит және уытты эпидермалық некролиз, жүйелі қызыл жегі тәрізді тері реакциялары, жүйелі қызыл жегінің терідегі көріністерінің өршуі  

-        панкреатит

-        лейкопения, агранулоцитоз, сүйек кемігі функциясының бұзылуы, гемолитикалық анемия

-        аса жоғары сезімталдық реакциялары – респираторлық дистресс синдром, пневмония мен өкпе ісінуін қоса

Жиілігі белгісіз

-        мультиформалы эритема

-        жедел жабық бұрышты глаукома

-        апластикалық анемия

-        жедел бүйрек жеткіліксіздігі, бүйрек функциясының бұзылуы

-        гипертермия, астения, бұлшықеттердің түйілуі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- валсартанға, гидрохлоротиазидке, басқа сульфонамидтерге немесе  Вальсакор ® Н 80, Вальсакор ® Н 160 и Вальсакор ® НД 160 өзге де қосымша заттарына жоғары сезімталдық

- жүктілік және лактация кезеңі

- бауыр функциясының ауыр бұзылулары, билиарлы цирроз және холестаз

- анурия, бүйрек функциясының ауыр бұзылулары (креатинин клиренсі 

< 30 мл/мин)

- 2 типті қант диабеті бар емделушілерде валсартан немесе алискиренмен АӨФ тежегіштерін қоса, ангиотензин рецепторларының антагонистерін бір мезгілде қолдану

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Валсартанмен байланысты

Ангиотензин рецепторларының тежегіштерімен, АӨФ тежегіштерімен немесе алискиренмен ренин-ангиотензин жүйесін (РАЖ) қосарлы бөгеу

Валсартанды қоса, ангиотензин рецепторларының тежегіштерін РАЖ-ға әсер ететін басқа препараттармен бір мезгілде қолдану гипотензия, гиперкалиемия жиілігінің артуымен және бүйрек функциясының монотерапиямен салыстырғанда өзгеруімен байланысты. Валсартан және РАЖ-ға әсер ететін басқа препараттар қабылдайтын науқастарда артериялық қысымды, бүйрек функциясын және электролиттерді бақылау ұсынылады.

Калий

Калий тұздарын, калий жинақтаушы диуретиктерді, құрамында калий бар ас тұзын алмастырғыштарды немесе қанда калий концентрациясын жоғарылататын кез келген басқа дәрілік препараттарды (мысалы, гепарин)  бір мезгілде қолдану алдын ала сақтану шараларын қадағалауды, атап айтқанда, қандағы калий концентрациясын жиі анықтауды талап етеді.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП), ЦОГ-2 селективті тежегіштерін қоса

Ангиотензин II антагонистерін ҚҚСП-мен бір мезгілде қолданғанда гипертензияға қарсы әсері әлсіреуі мүмкін. Бұдан басқа, бір мезгілде ангиотензин II антагонистері мен ҚҚСП қолдану бүйрек функциясының нашарлау қаупінің және қан сарысуындағы калий деңгейінің жоғарылауына әкелуі мүмкін. Сондықтан емдеудің басында бүйрек функциясын бақылау, сондай-ақ емделушіні тиісінше гидратациялау ұсынылған.

Тасымалдағыштар

Адамдағы бауыр тінін in vitro зерттеу нәтижелері валсартанның OATP1B1 бауырдағы қармау тасымалдағышының субстраты және MRP2 бауырлық ағыс тасымалдағышының субстраты екенін айғақтайды. Қармау тасымалдағышының тежегіштерін (рифампицин, циклоспорин) немесе ағыс тасымалдағыштарын (ритонавир) бір мезгілде тағайындау валсартанның жүйелі әсерін арттыруы мүмкін.

Басқа препараттар

Дәрілік заттардың валсартанмен өзара әрекеттесуінің зерттеулерінде  валсартанның мына заттардың кез келгенімен клиникалық мәнді өзара әрекеттесуі байқалды: циметидин, варфарин, фуросемид, дигоксин, атенолол, индометацин, гидрохлоротиазид, амлодипин, глибенкламид.

Гидрохлоротиазидпен байланысты

Литий

Литий препараттарын АӨФ тежегіштерімен, ангиотензин II рецепторларының антагонистерімен немесе тиазидтідиуретиктермен бір мезгілде тағайындағанда сарысудағы литий концентрациясының қайтымды жоғарылауы және, сонымен байланысты уыттану көріністерінің күшеюі болды. Литийдің бүйректік клиренсі тиазидтермен төмендейтіндіктен, жорамалды түрде, литиймен уыттану қаупі әріқарай валсартан/гидрохлоротиазид бекітілген дозаларының біріктірілімін қолдану кезінде артуы мүмкін. Осылайша, бір мезгілде қолдану тұсында қан сарысуындағы литий концентрациясына мұқият мониторинг жасау ұсынылады.

Гипертензияға қарсы басқа дәрілер

Гипертензияға қарсы әсері гипертензияға қарсы басқа препараттармен (гуанитидин, метилдопа, бета-блокаторлар, вазодилятаторлар, кальций өзектерінің блокаторлары, АӨФ тежегіштері, ангиотензин рецепторларының блокаторлары жәнерениннің тікелей тежегіштері) бірге қолданғанда күшеюі мүмкін.

Бұлшықет релаксанттары

Тиазидтер кураре тәрізді миорелаксанттар әсерін әлеуеттендіреді.

Қандағы калий деңгейіне әсер ететін препараттар

Салуретиктер, кортикостероидтар, аденокортикотропты гормон (АКТГ), амфотерицин, карбеноксолон, пенициллин G жәнесалицил қышқылының туындыларын бір мезгілде тағайындағанда гипокалиемияның даму қаупі артады.

Қандағы натрий деңгейіне әсер ететін препараттар

Диуретиктердің гипонатриемиялық әсері антидепрессанттар, антипсихотиктер, эпилепсияға қарсы дәрілерді және т.б. бір мезгілде қолданғанда күшеюі мүмкін. Бұл препараттарды ұзақ уақыт қолданғанда сақ болу қажет.

Диабетке қарсы агенттер

Тиазидтер глюкозаға төзімділікті өзгерте алады. Инсулин немесе ішуге арналған қант төмендететін препарат дозаларын түзету қажет болуы мүмкін.

Оймақгүл гликозидтері

Тиазидті диуретиктер, өз кезегінде,  гликозидтік уыттану тұсында аритмияның даму қаупін арттыратын гипокалиемия немесегипомагниемия сияқты жағымсыз әсерлер туғызуы мүмкін.

ҚҚСП және ЦОГ-2 селективті тежегіштері 

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілермен (ҚҚСД) валсартан/гидрохлоротиазид бекітілген дозалар біріктірілімін бір мезгілде қолданғанда (мысалы, салицил қышқылы туындыларымен, индометацинмен) тиазидті компоненттің диурездік және гипертензияға қарсы әсері азаюы мүмкін. Қатарлас гиповолемия жедел бүйрек жеткіліксіздігінің дамуына әкелуі мүмкін.

Тиазидті диуретиктерді бір мезгілде тағайындау мына құбылыстарға: аллопуринолға аса жоғары сезімталдық реакциясының жиілігін арттыруға; амантадиннің жағымсыз әсерлерінің даму қаупін жоғарылатуға; диазоксидтің гипергликемиялық әсерін күшейтуге; цитоуытты препараттардың (мысалы, циклофосфамид, метотрексат) бүйрекпен аз шығарылуына және олардыңмиелосупрессиялық әсерінің әлеуеттенуіне әкелуі мүмкін.

Тиазидті диуретик биожетімділігінің артуы холиноблокаторларды (мысалы, атропин, бипериден) бір мезгілде тағайындағанда байқалады, сірә, бұл асқазан-ішек жолы қозғалыс белсенділігінің төмендеуімен және асқазанның баяу босатылуымен байланысты. Цизаприд тиазидті диуретиктер биожетімділігін азайтуы мүмкін.

Холестирамин немесе колестипол тиазидті диуретиктер сіңуін азайтады. Алайда, осы препараттарды қабылдауға дейін 4 сағат бұрын немесе одан кейін 4-6 сағаттан соң гидрохлоротиазид қолдану осы өзара әрекеттесуді әбден азайта алады.

Д витамині

Тиазидті диуретиктерді Д витаминімен немесе кальций тұздарымен бірге қолданғанда сарысудағы кальций концентрациясы пәрменді жоғарылауы мүмкін.

Циклоспорин

Циклоспоринді бір мезгілде тағайындау гиперурикемияның даму қаупін және подаграның өршуіне ұқсайтын симптомдардың пайда болуын арттыруы мүмкін.

Кальций тұздары

Тиазидті диуретиктерді бір мезгілде қолдану түтікті сүйектердегі кальцийдің қайта сіңірілуін арттыра отырып, гиперкальциемияға әкелуі мүмкін. 

Метилдопа

Тиазидті диуретик пен метилдопаны бір мезгілде тағайындағанда гемолитикалық анемияның даму жағдайлары хабарланды.

Алкоголь, барбитураттар немесе есірткілер

Тиазидті диуретиктерді алкогольмен, барбитураттармен немесе есірткілермен бір мезгілде қолдану ортостатикалықгипотензияны әлеуеттендіре алады.

Айрықша нұсқаулар

Cарысу электролиттері теңгерімінің өзгерістері

Валсартан/гидрохлоротиазид бекітілген дозаларының біріктірілімін калий тұздарымен, калий жинақтаушы диуретиктермен,құрамында калий бар ас тұзы алмастырғыштарымен, сондай-ақ қандағы калий концентрациясының артуын туындататын дәрілікпрепараттармен (мысалы, гепарин) бір мезгілде қолданғанда сақ болу керек.

Тиазидті диуретиктермен емдеу кезінде гипокалиемияның дамуы жөнінде хабарламалар бар. Қандағы калий концентрациясын жиі бақылау ұсынылады.

Тиазидті диуретиктер қолданылғанда гипонатриемия мен гипохлоремиялық алкалоз дамуы мүмкін. Тиазидтер магнийдің несеппен көп экскрециялануын туындатады, бұл гипомагниемияға әкелуі мүмкін.

Организмде натрийдің және/немесе айналымдағы қан көлемінің (АҚК) тапшылығы

Организмдегі натрийдің және/немесе АҚК айқын тапшылығы бар, мысалы, диуретиктердің жоғары дозаларын алатын науқастарда валсартан/гидрохлоротиазид бекітілген дозаларының біріктірілімімен емделудің басында сирек жағдайлардаартериялық гипотензия болуы мүмкін. Емдеуді бастар алдында организмдегі натрий және/немесе айналымдағы қан көлемінің (АҚК) мөлшері, мысалы, диуретик дозасын азайту жолымен түзетілу керек.

Гипотензия дамыған жағдайда емделушіні жатқызып, қажет болса, физиологиялық ерітіндінің көктамырішілік инфузиясын жасаған жөн. Артериялық қысым тұрақтанғаннан кейін валсартан/гидрохлоротиазид бекітілген дозаларының біріктірілімімен емдеуді жалғастыруға болады.

Бүйрек артериясы стенозы

Бүйрек артериясының бір жақты немесе екі жақты стенозымен немесе жалғыз бүйрек артериясы стенозымен науқастарда  валсартан/гидрохлоротиазид бекітілген дозаларының біріктірілімін  қолдану қауіпсіздігі анықталмаған.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Креатинин клиренсі 30 мл/минуттан астам құрайтын бүйрек функциясы бұзылған науқастарға препарат дозасын түзету қажет емес. Валсартан/гидрохлоротиазид бекітілген дозаларының біріктірілімі бүйрек жеткіліксіздігі ауыр (креатинин клиренсі < 30 мл/мин) емделушілерде гидрохлоротиазидке байланысты сақтықпен қолданылуы тиіс. Тиазидті диуретиктер созылмалы бүйрек ауруы бар емделушілерде азотемия туғызуы мүмкін. Олар ауыр бүйрек жеткіліксіздігінде (креатинин клиренсі < 30 мл/мин) монотерапия ретінде тиімсіз, бірақ тіпті креатинин клиренсі < 30 мл/мин емделушілерде ілмекті диуретиктермен біріктірілімде абайлап қолданылған кезде пайдалы болуы мүмкін.

Бүйрек жеткіліксіздігі ауыр (СКФ <30 мл/мин) емделушілерде валсартанды қоса,  ангиотензин рецепторларының тежегіштері мен алискиренмен бірге АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қолданбау қажет. 

Бауыр функциясының бұзылуы

Бауыр функциясының әлсіз немесе орташа айқын бұзылулары бар науқастарда холестаз құбылыстары болмаса, сақ болуға кеңес берілсе де, дозаны өзгерту қажет емес.

Ангионевротикалық ісіну

Валсартан қабылдайтын емделушілерде тыныс жолдарының тарылуына және/немесе беттің, еріннің, жұтқыншақтың және/немесе тілдің ісінуіне әкелетін көмей мен дауыс саңылауының ісінуін қамтитын ангионевротикалық ісіну жөнінде хабарламалар бар. Осы емделушілердің кейбіреулерінің сыртартқысында басқа препараттарға, соның ішінде АӨФ тежегіштеріне ангионевротикалық ісінудің дамуы көрсетілген. Ангионевротикалық ісіну дамитын емделушілерде Вальсакор ® Н 80, Вальсакор ®Н 160 және Вальсакор ® НД 160 дереу тоқтатылу керек және препаратты қайта тағайындауға болмайды.

Ренин-ангиотензин жүйесін (РАЖ) қосарлы бөгеу
Валсартанды қоса, ангиотензин рецепторларының тежегіштерін АӨФ тежегіштері немесе алискирен сияқты РАЖ бөгейтін басқа препараттармен бір мезгілде қолданғанда сақ болу қажет.

Жүйелі қызыл жегі

Тиазидті диуретиктердің жүйелі қызыл жегінің өршуін туғызуы мүмкін екендігі жөнінде хабарламалар бар.

Басқа метаболикалық бұзылулар

Тиазидті диуретиктер глюкозаға төзімділіктің өзгеруін, сондай-ақ қан сарысуындағы холестерин, триглицеридтер және несеп қышқылы концентрациясының артуын туғызуы мүмкін.

Басқа диуретиктер сияқты, гидрохлоротиазид несеп қышқылының төмен клиренсі салдарынан қан сарысуындағы несеп қышқылының деңгейін арттыруы мүмкін және сезімтал науқастарда гиперурикемияны туғызуы немесе күшейтуі, подаграны өршітуі мүмкін.

Тиазидті диуретиктер несептен кальцийдің шығарылуын азайтады және кальций метаболизмінің белгілі аурулары болмаса, қан сарысуындағы кальций деңгейінің артуын туғызуы мүмкін. Гидрохлоротиазид қан сарысуындағы кальций концентрациясын ұлғайтуы мүмкін екендіктен, гиперкальциемиясы бар емделушілерде сақтықпен қолдану қажет. 

Тиазидтерді ұзақ уақыт қолданғанда гиперкальциемиясы мен гипофосфатемиясы бар емделушілерде қалқанша маңындағы бездің патологиялық өзгерістері байқалды. Егер емделушілерде гиперкальциемия кездессе, әріқарай диагностикалық бақылау қажет.

Жалпы

Аллергиясы мен демікпесі бар емделушілерде гидрохлоротиазидке аса жоғары сезімталдық реакциялары болуы мүмкін.

Жедел жабық бұрышты глаукома

Гидрохлоротиазид, сульфонамид болғандықтан, жедел өтпелі миопияға және жедел жабық бұрышты глаукомаға әкелетін идиосинкратикалық реакция туғызуы мүмкін. Симптомдар көру өткірлігінің азаюын немесе көздердің ауыруын қамтиды және препарат қабылдау басталғаннан кейін бірнеше сағаттан бастап, бір аптаға дейін жалғасады. Емделмеген жедел жабық бұрышты глаукома көрмей қалуға әкелуі мүмкін.

Бастапқы емге гидрохлоротиазид қабылдауды шұғыл тоқтату жатады. Егер көзішілік қысым бақыланбайтын күйде қалған жағдайда, медициналық немесе хирургиялық емдеу мүмкіндігін қарастыру қажет. Жедел жабық бұрышты глаукоманы дамытатын қауіп факторы сыртартқыдағы сульфонамидтерге немесе пенициллиндерге аллергия болуы мүмкін. 

Жүрек жеткіліксіздігі/Инфарктіден кейінгі жай-күй

Бүйрек функциясы ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің белсенділігіне тәyелденетін ауыр жүрек жеткіліксіздігі бар науқастарда АӨФ тежегіштерімен және ангиотензин рецепторларының антагонистерімен емделу олигуриямен және/немесеазотемияның және (сирек) жедел бүйрек жеткіліксіздігінің арта түсуімен және/немесе өліммен аяқталумен қатар жүруі мүмкін. Жүрек жеткіліксіздігі бар немесе инфарктіден кейінгі жағдайда жүрген емделушілердің ахуалын бағалағанда үнемі бүйрек функциясының жай-күйіне берілген баға қамтылуы тиіс.

Қосымша заттар туралы ақпарат

Вальсакор ® Н 80, Вальсакор ® Н 160 және Вальсакор ® НД 160 құрамында лактоза бар. 

Сирек тұқым қуалайтын лактоза-галактоза көтере алмаушылық аурулары, Лапп лактаза тапшылығы, глюкоза-галактозамальсабсорбциясы бар емделушілер бұл препараттарды қабылдамауы тиіс.

Балаларда қолдану

18 жасқа толмаған балаларда Вальсакор ® Н 80, Вальсакор ® Н 160 және Вальсакор ® НД 160 препараттарын қолдану қауіпсіздігі анықталмаған.

Дәрілік заттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Вальсакор ® Н 80, Вальсакор ® Н 160 және Вальсакор ® НД 160 препаратының автокөлікті басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне ықпалын бағалау тұрғысынан зерттеу жүргізілмеген. Көлік құралдарын басқарғанда немесе механизмдермен жұмыс істегенде бас айналу немесе әлсіздік болуы мүмкін екенін ескеру керек. Гипертензияға қарсы басқа дәрілерді тағайындау кезіндегідей, автокөлік басқарғанда және қозғалмалы механизмдермен жұмыс істегенде сақтық шарасын қадағалау қажет.

Артық дозалануы

Симптомдары: валсартанмен артық дозалану айқын гипотензияны туғызып, өз кезегінде, сананың көмескіленуіне, жүрек жеткіліксіздігінің дамуына және/немесе гиповолемиялық шокқа әкелуі мүмкін.

Гидрохлоротиазидпен артық дозаланғанда мынадай белгілер мен симптомдар болуы мүмкін: жүрек айну, ұйқышылдық, гиповолемия, электролиттер теңгерімінің бұзылуы, соның салдарынан, аритмия және бұлшықеттердің түйілуі.

Емі: емдік шаралар шамадан тыс дозаны қабылдағаннан кейінгі уақытқа, сондай-ақ симптомдардың түрі мен ауырлығына байланысты, осы орайда алғашқы кезектегі шара гемодинамиканы қалыпқа түсіру болып табылады. Артық дозалану кезінде препарат қабылдаудан кейін өткен уақытқа қарай қабылданған шараларда құстыру, асқазанды шаю және/немесе белсендірілген көмір қабылдау қамтылуы тиіс.

Гипотензияда емделушіні жатқызып, кейінге қалдырмастан изотониялық тұзды ерітінді енгізу арқылы су-тұз теңгерімінің қалпына келтірілуін қамтамасыз ету керек.

Валсартанды организмнен ол плазма ақуыздарымен байланысатындықтан гемодиализ арқылы шығаруға болмайды, бірақ организмнен гидрохлоротиазидті шығару үшін гемодиализ тиімді. 

Шығарылу түрі және қаптамасы

Поливинилхлоридті/полиэтиленді/поливинилдихлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 7 немесе 14 таблеткадан салады.

4 немесе 8 (7 таблеткадан) немесе 2 немесе 4 (14 таблеткадан) пішінді ұяшықты қаптамадан медицинада қолданылуы жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон пәшкеге салынады.

Сақтау шарттары

Түпнұсқалық қаптамасында, 30 °С-ден аспайтын температурада, ылғал мен жарықтан қорғалған жерде сақтау керек. 

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау қажет!

Сақтау мерзімі

5 жыл