Арифам

Саудалық атауы 

Арифам®

Халықаралық патенттелмеген атауы

Жоқ

Дәрілік түрі

Босап шығуы өзгертілген үлбірлі қабықпен қапталған 1,5 мг/5 мг және 1,5 мг/10 мг таблеткалар 

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат:

1,5 мг/5 мг таблеткалар: индапамид 1,5 мг және амлодипин бесилаты 6,935 мг, (5 мг амлодипинге баламалы)

1,5 мг/10 мг таблеткалар: индапамида 1,5 мг және амлодипин бесилаты 13,87 мг, (10 мг амлодипинге баламалы)

қосымша заттар:

гипромеллоза 4000, лактоза моногидраты, магний стеараты, повидон К 30, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, кальций гидрофосфат дигидраты, микрокристалды целлюлоза, натрий кроскармеллозасы, желатинделген жүгері крахмалы

қабығы: гилцерин, гипермеллоза, темірдің қызыл тотығы (Е 172), макрогол 6000, магний стеараты, титанның қостотығы (Е 171), тазартылған су 

Описание

Таблетканың бір жағында символы ойылып түсірілген, ақ түсті, үлбірлі қабықпен қапталған, дөңгелек пішінді екі қабатты таблеткалар (1.5 мг/5 мг доза үшін);

Таблетканың бір жағында символы ойылып түсірілген, қызғылт түсті, үлбірлі қабықпен қапталған, дөңгелек пішінді екі қабатты таблеткалар (1.5 мг/10 мг доза үшін).

Фармакотерапиялық тобы

Кальций өзекшелерінің «баяу» блокаторлары. Кальций өзекшелерінің «баяу» блокаторлары диуретиктермен біріктірілімде. Амлодипин және диуретиктер.

АТХ коды: C08GA02 

Фармакологиялық қасиеттері 

Фармакокинетикасы

Индапамид:

Индапамид 1,5 мг босап шығуы баяулатылған түрде берілген, оған индапамидтің бақыланып біртіндеп босап шығуын қамтамасыз ететін арнайы матрикс-тасымалдағыш негіз болып табылады. 

Сіңірілуі:

Босап шығатын индапамид асқазан-ішек жолында жылдам және толығымен сіңіп кетеді.

Ас ішу препараттың сіңу уақытын болар-болмас арттырады, сонымен қатар белсенді затының сіңірілуінің толықтығына әсер етпейді.

Қан плазмасындағы ең жоғарғы концентрациясына бір реттік дозасын қабылдағаннан кейін 12 сағаттан соң жетеді. Қайталап қабылдаулар кезінде препаратты қабылдаулар аралығындағы препараттың қан плазмасындағы концентрациясының ауытқулары реттеліп кетеді. Препараттың сіңу көрсеткіштерінің жекелей ауытқымалығы орын алады.

Таралуы:

Препараттың 79 %-ға жуығы қан плазмасының ақуыздарымен байланысады.

Жартылай шығарылу кезеңі 14-24 сағатты (орташа алғанда, 18 сағатты) құрайды.

Тепе-теңдік концентрациясына препаратты қабылдағаннан кейін 7 күннен соң жетеді.

Препаратты қайталап қабылдаған кезде оның жинақталуы байқалмайды.

Шығарылуы:

Индапамид белсенді емес метаболиттер түрінде, негізінен бүйрекпен (енгізілген дозасының 70 %-ы) және ішек арқылы (22 %) шығарылады.

Амлодипин:

Амлодипин босап шығуы жылдамдатылған түрінде келеді.

Сіңірілуі, таралуы, плазма ақуыздарымен байланысуы:

Емдік дозаларын ішу арқылы қабылдағаннан кейін амлодипин жақсы сіңеді, қандағы ең жоғарғы концентрациясына препаратты қабылдағаннан кейін 6-12 сағаттан соң жетеді. Абсолюттік биожетімділігі 64-80% құрайды. Таралу көлемі 21 л/кг жуықты құрайды. In vitro зерттеулерден, айналымдағы амлодипиннің 97,5%-ға жуығы қан плазмасы ақуыздарымен байланысқандығын көрсетілді. 

Ас ішу амлодипиннің биожетімділігіне әсер етпейді. 

Биотрансформациясы/шығарылуы

Қан плазмасынан жартылай шығарылуының ақырғы кезеңі шамамен 35-50 сағатты құрайды, бұл препаратты тәулігіне 1 рет қабылдауға мүмкіндік береді. Амлодипин белсенділігі жойылған метаболиттерді түзе отырып бауырда белсенді метаболизденеді: метаболиттерінің 10%-ы өзгеріссіз күйінде, 60%-ы несеппен шығарылады. 

Фармакодинамикасы

Индапамид индольді сақинасы бар сульфонамид туындыларына жатады және фармакологиялық қасиеттері жағынан нефрон ілмегінің кортикальді сегментіндегі натрий иондарының реабсорбциясын тежейтін тиазидтік диуретиктерге жақын. Сонымен қатар натрий, хлор иондарының және азғантай дәрежеде калий және магний иондарының бүйрекпен шығарылуы артады, бұл диурездің артуымен және гипотензиялық әсерімен қатар жүреді.

Амлодипин - дигидропиридиндік топтың кальций иондарының ағымын тежегіш (баяу кальций өзекшелерінің блокаторы немесе кальций иондарының антогонисі); ол кардиомиоциттер мен тамыр қабырғасының тегісбұлшықетті жасушаларына кальций иондарының трансжарғақшалық ағымын тежейді. 

Амлодипиннің гипотензиялық әсерінің механизміне тамыр қабырғасының тегісбұлшықетті жасушаларына тікелей босаңсытқыш әсері түрткі болады. 

Индапамидтің гипертензияға қарсы белсенділігі ірі артериялардың созылғыштық қасиеттерінің жақсаруымен, артериолярлық және жалпы шеткергі қантамырлық кедергілердің азаюымен байланысты.

Индапамид сол жақ қарыншаның гипертрофиясын азайтады.

Тиазидтік және тиазидтәрізді диуретиктер белгілі бір дозасында емдік әсерінің платосына жетеді, бұл кезде жағымсыз әсерлері жиілігінің артуы жалғаса береді. Сондықтан, егер емдік әсеріне қол жеткізілмесе, препараттың дозасын арттырмаған дұрыс.

II және III фазалы клиникалық зерттеулерде индапамидті монотерапия режимінде айқын диурездік әсер бермейтін дозаларда пайдаланғанда 24 сағаттық гипотензиялық әсері көрсетілді. 

Артериялық гипертензиясы бар науқастардың қатысуымен жүргізілген қысқа, ұзақтығы орташа және ұзақмерзімді зерттеулерде индапамидтің:

. липид алмасу көрсеткіштеріне: триглицеридтердің, тығыздығы төмен липопротеиндер мен тығыздығы жоғары липопротеиндер холестеринінің деңгейіне әсер етпейтіні;

. көмірсулар алмасуының көрсеткіштеріне, соның ішінде қант диабеті бар, гипертензияға шалдыққан науқастарда әсер етпейтіні көрінді.

Гипертензиясы бар емделушілерде амлодипиннің бір реттік дозасын тәулігіне 1 рет қабылдау, 24 сағат бойы шалқадан жатқандағы және тік тұрған қалыптағы қан қысымының клиникалық тұрғыдан елеулі төмендеуін қамтамасыз етеді. Гипертензияға қарсы әсерінің баяу дамуына байланысты, жедел гипотензия амлодипинді енгізуге сипаттыемес. 

Амлодипин ешқандай жағымсыз метаболизмдік реакцияларға түрткі болмайды, липидтік бейін көрсеткіштеріне әсер етпейді, және қатарлас демікпесі, қант диабеті мен подаграсы бар емделушілерде қолдануға болады. 

Қолданылуы

- сол дозада бекітілген біріктірілімдердегі сияқты индапамид пен амлодипин қабылдап жүрген емделушілерде эссенциальді гипертензияны емдеу кезінде

Қолдану тәсілі және дозалары 

Препаратты таңертеңгісін тамақтануға дейін тәулігіне 1 рет қабылдау ұсынылады. Таблетканы бүтіндей, шайнамастан, сумен ішу керек. 

Біріктірілген препарат бекітілген дозада бастапқы емдеуге жүргізуге тағайындалмайды. Егер дозаны өзгерту талап етілсе, титрлеуді жекелеген компоненттермен жүргізу керек.

Емдеу курсының ұзақтығын емдеуші дәрігер анықтайды. 

Жағымсыз әсерлері

Өте жиі (>1/10), жиі (>1/100, <1/10), жиі емес (>1/1000, <1/100), сирек (>1/10000, <1/1000), өте сирек (>1/10000), жиілігі анықталмаған (қолда бар деректер негізінде даму жиілігіне бағалау жүргізу маңызды болып саналмайды).

Жиі

- ұйқышылдық 

- бас айналуы, бас ауыруы

- гиперемия

- іштің ауыруы, жүрек айнауы

- макулопапулезды бөртпе

- сирақ-аяқ ұшы буындарының ісінуі

- ісіну

Жиі емес

- ұйқысыздық

- көңіл-күйдің құбылуы (үрейленуді қоса)

- депрессия, тремор, дисгевзия, гипестезия 

- көз көрудің нашарлауы (диплопияны қоса)

- тиннитус, ринит

- жүрек қағуының жиілеуі 

- ентігу

- құсу, диспепсия, дефекация аралығының өзгеруі (іш өтуін және іш қатуын қоса)

- артралгия, миалгия, бұлшықеттердің құрысуы, арқаның ауыруы 

- несеп шығарудың бұзылуы, түнде жиі несеп шығару 

- полиурия

- жыныс әлсіздігі 

- гинекомастия

- кеуденің ауыруы, астения, жайсыздықты сезіну, дене салмағының артуы, дене салмағының азаюы 

Сирек

- сананың шатасуы 

- парестезия

- вертиго

- ауыздың құрғауы, іш қатуы 

- пурпура, алопеция, тері түсінің өзгеруі, қышыну, бөртпе, экзантема

- гипергидроз

- шаршағыштық

Өте сирек

- лейкоцитопения, томбоцитопения, апластикалық анемия, гемолитикалық анемия

- агранулоцитоз

- аллергиялық реакциялар

- гипокалиемия, гипергликемия, гиперкальциемия

- гипертония

- гипотензия

- шеткергі нейропатия

- миокард инфаркті

- аритмия (брадикардияны, қарыншалық тахикардияны және жыпылықтаған аритмияны қоса)

- васкулит

- жөтел

- гастрит, панкреатит, гепатит, сарғаю, бауыр ферментттері деңгейінің жоғарылауы

- бауыр функциясының бұзылуы 

- қызыл иек гиперплазиясы

- ангионевроздық ісіну, есекжем, уытты эпидермальді некролиз, Стивенс-Джонсон синдромы, мультиформды эритема, эксфолиативті дерматит, Квинке ісінуі 

- жарыққа сезімталдық 

- бүйрек жеткіліксіздігі 

Жиілігі анықталмаған 

- гиповолиемиясы бар гипонатриемия 

- синкопа

- миопия, көрулің бұлыңғырлануы, көру жітілігінің төмендеуі 

- тахикардия 

- гепатит, бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы 

- бауыр жеткіліксіздігі аясында бауыр энцефалопатиясы

- бұрыннан бар жедел диссеминацияланған қызыл жегінің болжамды өршуі 

- электрокардиограммада QT аралығының ұзаруы 

- емдеу кезінде қанда глюкоза деңгейінің және несеп қышқылының артуы 

Қолдануға болмайтын жағдайлар 

белсенді затқа, басқа да сульфонамидтерге, дигидропиридинге немесе қосымша заттың кез келгеніне жоғары сезімталдық

бүйректің ауыр жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі 30 мл/мин төмен)

бауыр энцефалопатиясы немесе бауырдың ауыр жеткіліксіздігі 

гипокалиемия

жүктілік және лактация кезеңі

гипотензияның ауыр түрі

шок (кардиогенді шокты қоса)

сол жақ қарыншаның шығу жолының обструкциясы (аортальді клапан стенозы)

жедел миокард инфарктінен кейінгі жүрек жеткіліксіздігі

галактоза көтере алмаушылығы, Лапп лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактозамальабсорбциясы синдромы

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Литий

Артық дозалану симптомдарымен жүретін литийдің плазмадағы жоғары деңгейі, тұзсыз емдәм жағдайындағы сияқты (литийдің несеппен шығарылуының азаюы). Алайда, егер диуретиктерді қолдану қажет болып табылса, дозасын түзету және плазмадағы литий деңгейіне мұқият мониторинг жүргізу керек.

Екібағытты тахикардия тудыратын препараттар: 

аритмияға қарсы Ia класты препараттар (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид),

аритмияға қарсы III класты препараттар (амиодарон, соталол, дофетилид, ибутилид),

психозға қарсы кейбір препараттар: 

фенотиазиндер (хлорпромазин, циамемазин, левомепромазин, тиоридазин, трифлуоперазин),бензамидтер (амисульприд, сульпирид, сультоприд, тиаприд),

бутирофенондар (дроперидол, галоперидол),

басқа: бепридил, цизаприд, дифеманил, эритромицин к/і, галофантрин, мизоластин, пентамидин, спарфлоксацин, моксифлоксацин, винкамин к/і.

Қарыншалық аритмиялардың, атап айтқанда екібағытты тахикардияның туындау қаупі жоғары (гипокалиемия қауіп факторы болып табылады).

Аталған біріктіріліммен емдеуді бастар алдында гипокалиемияның жоқтығына көз жеткізу және қажет болған жағдайда түзету жасау керек. Клиникалық мониторинг, плазмадағы электролиттер деңгейіне жүргізілетін мониторинг және ЭКГ-мониторинг.

Гипокалиемиядан зардап шегетін емделушілерге екібағытты тахикардия туғызбайтынпрепараттарды тағайындау керек.

ҚҚСП (жүйелі қолдану тәсілі), ЦОГ-2 селективті тежегіштерін, аспириннің жоғары дозаларын(күніне  3 г) қоса:

Индапамидтің гипотензиялық әсері төмендеуі мүмкін.

Организмнің сусыздануына шалдыққан (шумақтық сүзілудің төмендеуі) емделушілерде бүйректің жедел жеткіліксіздігі қаупімен. Емделушіге гидратация жүргізу керек; емдеудің басында бүйрекфункциясына мониторинг жүргізу керек.

Ангиотензин-өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері:

АӨФ тежегіштерімен емдеу бұрыннан бар натрий деплециясы аясында басталған жағдайда (әсіресе, бүйрек артериясының стенозынан зардап шегіп жүрген емделушілерде), кенеттен болатын гипотензия және/немесе бүйректің жедел жеткіліксіздігінің туындау қаупі бар.

Гипертензия кезінде, егер алдыңғы диуретикпен емдеу натрий деплециясын туғызса:

- диуретикті қабылдауды АӨФ тежегішімен емдеу басталғанға дейін 3 күн бұрын тоқтату, содан кейін егер қажет болса, гипокалиемиялық диуретикті қабылдауды қайта бастау қажет;

- немесе АӨФ тежегішінің бастапқы төмен дозасын тағайындау, содан кейін оны біртіндеп арттыру қажет.

Жүректің іркілісті жеткіліксіздігі кезінде, АӨФ тежегішін қабылдауды өте төмен дозасынан, мүмкіндігінше қатарлас гипокалиемиялық диуретиктің дозасын төмендеткеннен кейін бастау керек.

Барлық жағдайларда, АӨФ тежегішімен емдеудің алғашқы апталары бойына бүйрек функциясына (плазмадағы креатинин деңгейі) мониторинг жүргізу керек.

Гипокалиемия тудыратын басқа препараттар: амфотерицин В (к/і), глюко- және минералды кортикоидтар, тетракозактид, стимуляциялаушы іш жүргізгіш дәрілер:

Гипокалиемияның туындау қаупі жоғары (аддитивтік әсері).

Плазмадағы калий деңгейіне мониторинг жүргізу немесе қажет болған жағдайда оны түзету. Мұны дигиталис негізіндегі препараттармен қатарлас емдеу кезінде есте сақтаудың маңызы зор. Стимуляцияламайтын іш жүргізгіш дәрілерді қолдану керек.

Дигиталис негізіндегі препараттар:

Гипокалиемия дигиталистің уытты әсеріне бейім фактор болып табылады.

Плазмадағы калий деңгейіне мониторинг, ЭКГ-мониторинг жүргізу және қажет болған жағдайда, емдеуге түзету енгізу керек.

Баклофен:

Гипотензиялық әсері жоғарылайды.

Емделушіні гидратациялау керек; емдеуді басында бүйрек функциясына мониторинг жүргізу керек.

Көңіл бөлуді қажет ететін дәрілік заттардың біріктірілімдері:

Калий жинақтаушы диуретиктер (амилорид, спиронолактон, триамтерен):

Талапқа сай біріктірілімдері кейбір емделушілерде тиімді болған кезде, гипокалиемияның (әсіресе бүйрек жеткіліксіздігі немесе диабеті бар емделушілерде) немесе гиперкалиемия туындау қаупібәрібір бар. Плазмадағы калий деңгейіне мониторинг, ЭКГ-мониторинг жүргізу және, қажет болған жағдайда, емдеуді қайта қарастыру керек.

Метформин:

Диуретиктерді және әсіресе ілмектік диуретиктерді қабылдау аясында болуы мүмкін функционалдық бүйрек жеткіліксіздігіне байланысты метформиннен туындаған лактацидоздың даму қаупінің жоғарылығы. Егер плазмадағы креатинин деңгейі ерлерде 15 мг/л (135 мкмоль/л) және әйелдерде 12 мг/л (110 мкмоль/л) асатын болса, метформинді тағайындамау керек.

Йодталған контрастылы заттар:

Диуретиктерді қабылдаудан туындаған организмнің сусыздануы жағдайында, атап айтқанда йодталған контрастылы заттардың жоғары дозалары пайдаланылған кезде, бүйректің жедел жеткіліксіздігі дамуының қаупі жоғары.

Йодталған препаратты енгізер алдында емделушіге қажетті регидратацияны қамтамасыз ету керек.

Имипраминтәрізді антидепрессанттар, нейролептиктер:

Гипотензиялық әсерінің күшеюі және ортостатикалық гипотензияның даму қаупінің жоғарылауы(аддитивтік әсері).

Кальций (тұздары):

Кальцийдің несеппен шығарылуының төмендеуі нәтижесінде гиперкальциемияның даму қаупі.

Циклоспорин, такролимус:

Тіпті су/натрий деплециясы жоқ кезде де, жүйелі қан айналымындағы циклоспорин деңгейінің өзгеруінсіз, плазмадағы креатинин деңгейінің жоғарылау қаупі.

Кортикостероидтар, тетракозактид:

Төмен гипотензиялық әсері (кортикостероидтарды қабылдаумен байланысты су/натрий іркілісі).

Амлодипинмен байланысты:

Дантролен (инфузия): жануарларда верапамил мен дантроленді көктамыр ішіне енгізу аясында гиперкалиемиямен байланысты қарыншалардың фибрилляциясы және өліммен аяқталатынжүрек-қантамыр жеткіліксіздігі жағдайлары білінген. Гиперкалиемия қаупіне байланысты, қатерлігиперпирексияға ұшыраған емделушілерде, және қатерлі гиперпирексияны емдеу кезінде амлодипинсияқты кальций өзекшелері блокаторларының біріктіріп қолданылуын болдырмау керек.

Амлодипинді грейпфрутпен немесе грейпфрут шырынымен қабылдау ұсынылмайды, өйткені кейбір емделушілерде биожетімділігі артып, қысымның төмендеу әсерінің күшеюіне алып келуі мүмкін.

CYP3A4 тежегіштері: амлодипинді CYP3A4 изоферментінің күшті немесе орташа тежегіштерімен (протеаза тежегіштері, азольдік фунгицидтер, эритромицин немесе кларитромицин, верапамил немеседилтиазем сияқты макролидтер) бірге қолдану амлодипиннің плазмадағы концентрациясының елеулі артуына алып келуі мүмкін. Фармакокинетикасының бұл ауытқуларының клиникалық көрінісі егде жастағы емделушілерде айқынырақ болуы мүмкін. Осылайша, клиникалық қадағалау және дозасын іріктеу қажет болуы мүмкін.

CYP3A4 индукторлары: CYP3A4 изоферменті индукторларының амлодипинге әсеріне қатысты қолдағы мәліметтер жоқ. CYP3A4 изоферментінің индукторларын (мысалы, рифампицинді, шілтерлі шайқурайды) біріктіріп қолдану плазмадағы амлодипин концентрациясының төмендеуін туғызуы мүмкін. Амлодипинді CYP3A4 изоферментінің индукторларымен қолданғанда сақтық таныту керек.

Амлодипиннің басқа дәрілік препараттарға әсері

Амлодипиннен болатын қысымның төмендеу әсері гипотензиялық қасиеттерге бар басқа дәрілікпрепараттар туғызған қан қысымын төмендету әсерін толықтырады.

Дәрілік препараттардың амлодипинмен өзара әрекеттесулерін клиникалық зерттеулердеаторвастатиннің, дигоксиннің, варфариннің немесе циклоспориннің фармакокинетикасына әсері анықталмаған.

Симвастатин: 10 мг амлодипин мен 80 мг симвастатиннің көп реттік дозаларын біріктіріп қолдану бір ғана симвастатинді қолданумен салыстырғанда, симвастатин экспозициясының 77%-ға артуына алып келген. Амлодипинді қабылдаған емделушілердегі симвастатиннің күндізгі дозасы 20 мг аспауы тиіс.

Айрықша нұсқаулар

Бауыр энцефалопатиясы

Бауыр функциясы бұзылған кезде, әсіресе электролиттік теңгерімнің бұзылуы жағдайында, тиазидтік және тектес диуретиктер, бауыр энцефалопатиясын тудыруы мүмкін. Препарат құрамында индапамид болғандықтан, егер ондай жағдай туындаса, Арифамді қабылдауды дереу тоқтату керек.

Жарыққа сезімталдық

Тиазидтер мен тектес диуретиктерді қабылдау аясында жарыққа сезімталдық реакцияларының туындағаны туралы хабарланған. Егер препаратпен емдеу барысында жарыққа сезімталдық реакциялары туындаса, емдеуді тоқтату ұсынылады. Егер диуретикті қайта тағайындау қажет деп есептелсе, күн сәулесінің немесе жасанды УК-сәулелердің әсерінен аулақ болу ұсынылады.

Гипертензиялық криз

Амлодипиннің гипертензиялық криз кезіндегі қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.

Су және электролит теңгерімі 

• Қан плазмасындағы натрий деңгейі 

Емдеуді бастар алдында және емдеу барысында жүйелі түрде тексеріп отыру керек. Кез-келген диуретикпен емдеу гипонатриемия туғызуы, кейде өте күрделі салдарлары болуы мүмкін. Бастапқы сатысында плазмадағы натрий деңгейінің күрт төмендеуі симптомсыз болуы мүмкін, сондықтан плазмадағы натрий деңгейіне жүйелі түрде мониторинг жүргізіп отыру маңызды. Егде жастағы емделушілер мен бауыр циррозына шалдыққан емделушілерде мониторингті одан да жиірек жүргізу керек.

• Қан плазмасындағы калий деңгейі 

Гипокалиемия кезіндегі калий деплециясы тиазидтер мен тектес диуретиктерді қолданудың негізгі қаупі болып табылады. Жоғарғы қауіп тобындағы емделушілердің кейбір популяцияларында, мысалы, егде жастағы емделушілерде, толыққанды тамақтанбайтын және/немесе бірнеше дәрілік препаратты қабылдап жүрген емделушілерде, бауыр циррозы, ісінулері мен асциті, жүректің ишемия ауруы мен жүрек жеткіліксіздігі бар емделушілерде, гипокалиемияның (< 3,4 ммоль/л) туындау қаупінің алдын алу керек. Аталған жағдайда гипокалиемия дигиталис негізіндегі препараттардың кардиоуыттылығын және аритмиялардың туындау қаупін арттырады.

Туа біткен және ятрогенді QT аралығының ұзаруы бар емделушілер жоғары қауіп тобына жатады. Гипокалиемия да брадикардия сияқты, ауыр аритмияның, атап айтқанда, өлімге әкеп соғатын потенциалды екібағытты тахикардияның туындауына бейім факторы болып табылады.

Барлық жоғарыда келтірілген жағдайларда қан плазмасындағы калий деңгейіне жиірек мониторинг жүргізіп тұру қажет болады. Қан плазмасындағы калий деңгейін бірінші өлшеуді емдеу басталғаннан кейінгі алғашқы апта ішінде жүргізу керек.

Гипокалиемияның анықталуы түзету шараларын қолдануды талап етеді.

• Қан плазмасындағы кальций деңгейі

Тиазидтер мен тектес диуретиктер кальцийдің несеппен шығарылуын төмендетуі мүмкін және қан плазмасындағы кальций деңгейінің жеңіл және өтпелі артуын туғызуы мүмкін. Айқын гиперкалиемия бұрын анықталмаған гиперпаратиреоздың нәтижесі болуы мүмкін.

Препаратпен емдеуді тоқтату және қалқанша маңы бездерінің функциясына зерттеу жүргізу керек.

Қандағы глюкоза деңгейі 

Препарат құрамында индапамид болғандықтан, диабетке шалдыққан емделушілерде қандағы глюкоза деңгейіне мониторинг жүргізіп отыру, әсіресе қатарлас гипокалиемия кезінде маңызды.

Жүрек жеткіліксіздігі

Жүрек жеткіліксіздігі бар емделушілерге ем жүргізген кезде ерекше сақтық таныту керек. Ұзаққа созылатын плацебо-бақыланатын зерттеуде жүректің жедел жеткіліксіздігі бар емделушілерде (NYHA жіктемесі бойынша III және IV функционалдық класы) өкпе ісінулері дамыған жағдайлар саны плацебо қабылдаған емделушілер тобындағыға қарағанда, амлодипинді қабылдаған емделушілер тобында жоғары болған. Кальций өзекшелерінің блокаторлары, соның ішінде амлодипинді, жүректің іркілісті жеткіліксіздігі бар емделушілерге сақтықпен тағайындау керек, өйткені олар жүрек-қантамырлық асқынулар мен өліммен аяқталатын жағдайлардың қаупін арттырады.

Бүйрек функциясы 

Тиазидтер мен тектес диуретиктер бүйрек функциясы қалыпты немесе азғантай ғана бұзылулары бар (плазмадағы креатинин деңгейі қалып деңгейінен 25 мг/л төмен, яғни ересек емделушіде 220 мкмоль/л) емделушілер үшін ғана толығымен тиімді болып табылады. Егде жастағы емделушілерде плазмадағы креатинин деңгейін жас шамасына, дене салмағы мен жынысына байланысты түзету керек.

Емдеудің басында диуретик қабылдаудың нәтижесінде су мен натрийдің жоғалтылуынан туындаған гиповолемия, шумақтық сүзілу жылдамдығының төмендеуіне алып келеді. Бұл қандағы мочевина мен плазмадағы креатинин деңгейінің артуына алып келуі мүмкін. Бүйрек функциясы қалыпты емделушілерде бүйректің бұл өтпелі функционалдық жеткіліксіздігінің салдарлары болмайды, алайда бұрыннан бар бүйрек жеткіліксіздігін ушықтыруы мүмкін.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар емделушілерде амлодипинді қалыпты дозаларда қолдануға болады. Қан плазмасындағы амлодипин концентрациясының өзгерістері бүйрек жеткіліксіздігінің айқындық дәрежесімен өзара байланысты емес. Амлодипин диализ жолымен шығарылмайды.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар емделушілерде Арифамның® дозалары оның бөлек-бөлек қабылданатын компоненттерінің дозаларына сәйкес келуі тиіс.

Несеп қышқылының деңгейі

Препарат құрамында индапамид болуының салдарынан несеп қышқылының деңгейі жоғары емделушілерде подагра ұстамаларының жиілеуінің үрдісі байқалуы мүмкін.

Бауыр функциясы

Амлодипиннің жартылай шығарылу кезеңі артады, және бауыр функциясы бұзылған емделушілерде AUC көрсеткіштерінің мәндері жоғары; дозалау жөніндегі ұсынымдары анықталмаған. Сондықтан ондай емделушілерде амлодипинмен емдеуді дозалар ауқымының ең төменгі деңгейінен бастап, емдеудің басында да, дозасын арттырғанда да сақтық таныту керек. 

Препаратты бауыр жеткіліксіздігінің жеңіл және орташа дәрежесі бар емделушілерге тағайындағанда сақ болу керек.

Егде жастағы емделушілер

Егде жастағы емделушілер Арифамды® өздерінің бүйрек функцияларына байланысты қабылдауына болады.

Балалар жасындағы

Балаларда қолдану қауіпсіздігі мен тиміділігі анықталмаған. 

Дәрілік заттың көлік құралы мен қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері 

Автокөлікті басқару кезінде, әсіресе емдеудің басында сақ болу ұсынылады.

Артық дозалануы 

Арифам препаратымен артық дозалану жөнінде ақпарат жоқ. 

Жедел уланудың симптомдары көбінесе су-электролит теңгерімінің бұзылулары (гипонатриемия, гипокалиемия) түрінде білінеді. Клиникалық тұрғыдан жүрек айнуы, құсу, артериялық гипотензия, құрысулар, вертиго, ұйқышылдық, сананың шатасуы, полиурия немесе олигурия туындауы мүмкін, бұл анурияға (гиповолемияның салдары) алып келуі мүмкін. 
Қолда бар мәліметтердің негізінде, өте жоғары дозаларын қабылдау шамадан тыс шеткергі вазодилатациямен және рефлекторлық тахикардияның туындау ықтималдығымен астасуы мүмкін деген болжам жасауға болады. Айқын, ұзақ уақыт жүруі мүмкін жүйелі гипотензия туралы хабарланған, ол өлімге соқтырған шокқа алып келген. 

Емі. Алғашқы көмек беру шараларына қабылданған дәріні асқазанды шаю және/немесе белсендірілген көмірді қолдану арқылы жылдам шығарып, артынан стационар жағдайларында су-электролит теңгерімін қалыпқа түсіру кіреді. 
Амлодипиннің артық дозалануынан туындаған клиникалық маңызды гипотензия, жүрек функциясы мен респираторлық функцияға жиі жүргізілетін мониторингті, аяқтарды көтеруді, сондай-ақ АҚК мен несеп шығаруды бақылауды қоса, белсенді кардиоваскулярлық көмекті қажет етеді.

Вазоконстрикторды тағайындау, қолдануға қарсы көрсетілімдері жоқ болса, қантамырлар тонусы мен АҚ қалпына келтіру үшін пайдалы болуы мүмкін. Кальций глюконатын енгізу, кальций өзекшелері блокадасының салдарларын жоюға көмектесуі ықтимал.

Кей жағдайларда асқазанды шаю пайдалы болуы мүмкін. Амлодипинді 10 мг дозада қолданғаннан кейін 2 сағат ішінде белсендірілген көмірді қабылдау алдыңғысының сіңірілу жылдамдығын төмендетеді. Амлодипиннің ақуыздармен байланысу деңгейі жоғары болғандықтан, гемодиализ жүргізу нәтиже бермеуі ықтимал.

Артық дозалануы

Симптомдары: жүрек айнуы, құсу, гипотензия, құрысулар, вертиго, ұйқышылдық, сананың шатасуы, полиурия немесе олигурия, анурияға дейін болуы мүмкін (гиповолемиядан болған), гипонатриемия, гипокалиемия.

Емі: кейбір жағдайларда асқазанды шаю ұсынылады. Қажет болса, изотониялық физиологиялық ерітіндінің көктамырішілік инфузиясын жүргізуге немесе организмдегі сұйықтық көлемін басқа тәсілмен арттыруға болады. Симптомотикалық ем жүргізіледі.

Шығарылу түрі және қаптамасы

Пішінді ұяшықты қаптамаға 15 таблеткадан салынады. 

2 пішінді ұяшықты қаптама медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған. 

Сақтау шарттары

30°С-ден аспайтын температурада сақтау керек. 

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек! 

Сақтау мезімі 

2 жыл

Қаптамасында көрсетілген жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды. 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші 

Les Laboratoires Servier Industrie, Франция