Верапамил

Препараттың саудалық атауы

Верапамил

Халықаралық патенттелмеген атауы

Верапамил

Дәрілік түрі

Қабықпен қапталған таблеткалар, 80 мг

Құрамы

Бір таблетканың құрамында:

белсенді зат – 80,0 мг верапамил гидрохлориді,

қосымша заттар: лактоза моногидраты, картоп крахмалы, кальций стеараты, тальк, полисорбат-80, хинолинді сары бояғыш, титанның қостотығы, метилцеллюлоза, ара балауызы, вазелин майы.

Сипаттамасы

Ашық-сарыдан сары-қызыл сарыға дейінгі, қабықпен қапталған, екі жақ беті дөңес, дөңгелек пішінді таблеткалар. 

Фармакотерапиялық тобы

Кардиомиоциттерге тікелей ықпалын тигізетін селективті кальций өзектерінің «баяу» блокаторлары. Фенилалкиламин туындылары. Верапамил.

АТХ коды С08DА01

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Ішке қабылдаған кезде қабылданған дозаның 90%-дан астамы сіңеді. Биожетімділігі 10-20% құрайды. Қабылдағаннан кейін 1-2сағаттан соң препарат қан плазмасында ең жоғары концентрацияға (80-400 нг/мл) жетеді. Гематоэнцефалдық және плацентарлық бөгет арқылы өтеді. Верапамил бауыр арқылы «алғаш өту» кезінде метаболизге ұшырайды. Негізгі метаболиттер норверапамил, N-деалкилверапамил, N-деалкилнорверапамил болып табылады. Организмде препараттың және оның метаболиттерінің жиналуы курстық емдеу кезіндегі әсерінің күшеюімен түсіндіріледі. Қан плазмасы ақуыздарымен байланысуы – 90%. Бір реттік дозаны қабылдау кезіндегі жартылай шығарылу кезеңі 2,8 - 7,4 сағатты құрайды; қайталанған дозаларды қабылдағанда – 4,5 - 12 сағат. Аздаған мөлшері өзгермеген күйінде (3-4 %), қалған бөлігі метаболиттер түрінде (70%) бүйрек арқылы, 25%-ға жуығы өтпен бірге шығарылады. Емшек сүтімен секрециялануы төмен.

Фармакодинамикасы

Верапамил «баяу» кальций өзектерінің блокаторлары тобының негізгі препараттарының бірі болып табылады. Оның аритмияға қарсы, антиангинальді және гипертензияға қарсы белсенділігі бар. 

Препарат миокардтың жиырылғыштығын төмендету және жүректің жиырылу жиілігін азайту есебінен миокардқа оттегінің қажеттілігін төмендетеді. Жүректің коронарлық қантамырларын кеңейтеді және коронарлық қан ағымын арттырады; шеткергі артериялардың тегіс бұлшықеттерінің тонусын және жалпы шеткергі қантамырлық кедергіні төмендетеді. Верапамил атриовентрикулярлық өткізгіштікті едәуір баяулатады, синустық түйіннің автоматизмін басады, ол препаратты суправентрикулярлық аритмияларды емдеу үшін қолдануға мүмкіндік береді.

Верапамил генезі вазоспазмдық стенокардияны (Принцметал стенокардиясы) емдеу үшін таңдаулы препарат болып табылады. Кернеулі стенокардияда әсер етеді.

Қолданылуы

- артериялық гипертензияда

- жүректің ишемиялық ауруында: тұрақты стенокардияда (классикалық кернеулі стенокардия), тұрақсыз стенокардияда (үдемелі стенокардия, тыныш күйдегі стенокардия); коронарлық қантамырлардың спазмынан болатын стенокардияда (Принцметал стенокардиясы), егер β-блокаторлар қолданылмаса, жүрек функциясының жеткіліксіздігі жоқ пациенттердегі постинфарктілі стенокардияда

- пароксизмальді қарыншаүстілік стенокардияда

- тахиаритмиямен қатар жүретін жүрекшелер фибрилляциясы/жыпылықтауында (Вольф-Паркинсон-Уайт және Лаун-Ганонг-Левин синдромын қоспағанда)

Қолдану тәсілі және дозалары

Ішке, тамақтану кезінде немесе тамақтанудан кейін, сормай және шайнамай, судың аздаған мөлшерімен ішу керек. 

Дозалау режимі және емдеу ұзақтығы науқастың жағдайына, ауырлық дәрежесіне, ауру ағымының ерекшеліктеріне және емдеу тиімділігіне байланысты жекелей белгіленеді. 

Бастапқы доза – күніне 3-4 рет 40-80 мг.

Қолданудың ұсынылатын барлық көрсетілімдері үшін орташа тәуліктік доза 240-тан 360 мг-ге дейін ауытқиды. Ұзақ емдеген кезде тәуліктік дозаны 480 мг тәуліктік дозадан арттырмаған жөн, алайда қысқа уақыттық ем кезінде өте жоғарырақ тәуліктік дозалар пайдаланылуы мүмкін. Ең жоғары тәуліктік дозадағы препаратты тек ауруханада қолдану қажет. 

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттер ересектерге арналған әдеттегі дозаны қолданғанда верапамил гидрохлоридінің әсеріне сезімталдау болуы мүмкін, сондықтан дозаны төмендету қажет болуы мүмкін. 

Бүйрек функциясының бұзылулары

Бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттерде Верапамилді сақтықпен және мұқият бақылай отырып қолданған жөн («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз). 

Бауыр функциясының бұзылулары

Бауыр функциясы шектеулі науқастарда верапамилдің шығарылуы дәрілік заттың баяу ыдырауына байланысты ұзаққа созылады. Сондықтан мұндай жағдайларда дозаны аса сақтықпен белгілеу және аз дозалардан бастау қажет. Бауыр функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін препараттың тәуліктік дозасы 120 мг-ден аспауы тиіс. 

Ұзақ уақыт емдеуден кейін препаратты, дозасын біртіндеп препаратты толық доғарғанға дейін төмендете отырып, тоқтатқан жөн. 

Препаратпен емдеу ұзақтығын дәрігер белгілейді. Емдеу курсы шектелмейді.

Жағымсыз әсерлері

- беттің қызаруы

- айқын брадикардия, антриовентрикулярлық бөгеттің I, II, III дәрежесі, жүрек функциясының жеткіліксіздігі, синустық түйіннің тоқтап қалуы, асистолия

- артериялық қысымның айқын төмендеуі

- жүрек функциясы жеткіліксіздігінің дамуы немесе өршуі

- тахикардия

- миокард инфарктісі дамуына ұласатын стенокардия (әсіресе коронарлық артериялардың ауыр обструкциялық зақымданулары бар науқастарда) 

- аритмиялар (соның ішінде қарыншалардың дірілдеуі және жыпылықтауы)

- жүректің айнуы, құсу, іш қату, сирек – диарея, қызылиектің гиперплазиясы, тәбеттің жоғарылауы; жекелеген жағдайларда – қан плазмасында сілтілік фосфатазаның және «бауыр» трансаминазасы белсенділігінің транзиторлы түрде жоғарылауы 

- бас айналу, бас ауыру

- естен тану, үрейленушілік, тежелушілік, қатты қажушылық, астения, ұйқышылдық, депрессия, экстрапирамидтік бұзылулар, жоғары жүйке қозғыштығы, эпилепсиялық ұстамалар, салдану 

- аллергиялық реакциялар: тері бөртпесі, терінің қышуы, бет терісінің гиперемиясы, мультиформалы экссудативтік эритема (соның ішінде Стивенс-Джонсон синдромы), алопеция, есекжем, ангионевроздық ісіну

- дене салмағының артуы

- агранулоцитоз

- гинекомастия, гиперпролактинемия, галакторея, эректильді дисфункция

- артрит

- парестезия, тремор

- вертиго

- гиперкалиемия

-миалгия, артралгия, бұлшықет әлсіздігі

- бүйрек жеткіліксіздігі

- гипергидроз

- қан плазмасында препараттың ең жоғары концентрациясы (Cmax) аясында транзиторлы түрде көруден айырылу 

- өкпелердің ісінуі

- тромбоцитопения (клиникалық біліністерсіз)

- шеткергі ісінулер

- антриовентрикулярлық бөгеттің I, II, III дәрежесі, жүрек функциясының жеткіліксіздігі, синустық түйіннің тоқтап қалуы, синустық брадикардия, асистолия

- бронхтың түйіліу, диспноэ

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- препарат компоненттеріне жоғары сезімталдық

- айқын брадикардия

- жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігінің IIБ – III дәрежесі

- айқын артериялық гипотензия

- кардиогенді шок (аритмиядан туындағанын қоспағанда)

- синоатриальді бөгет, атриовентрикулярлы бөгеттің II және III дәрежесі (ырғақты жасанды жеткізуші науқастарды қоспағанда )

- жедел миокард инфарктісі

- синустық түйін әлсіздігі синдромы

- аорта сағасының стенозы

- Вольф-Паркинсон-Уайт және Лаун-Ганонг-Левин синдромы (қарыншалық тахикардияның туындау қаупі)

- Морганьи-Адамс-Стокс синдромы

- сол жақ қарыншаның айқын дисфункциясы

- жүрекшелердің жыпылықтауы немесе фибрилляциясы

- жедел жүрек жеткіліксіздігі

- бета-адреноблокаторларды (көктамыр ішіне) бір мезгілде қолдану

- жүктілік және лактация кезеңі

- 18 жасқа дейінгі балалар

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Верапамилді мыналармен бірге бір мезгілде қолданғанда: 

- аритмияға қарсы дәрілермен, бета-адреноблокаторлармен және ингаляциялық анестетиктермен бірге – кардиоуыттық әсерінің күшеюі байқалады (атриовентрикулярлық бөгеттің жоғарылау, жүректің жиырылу жиілігінің күрт төмендеу, жүрек жеткіліксіздігінің даму, артериялық қысымның күрт түсіп кету қаупінің жоғарылауы) 

- гипертензияға қарсы дәрілермен және диуретиктермен бірге – верапамилдің гипотензиялық әсері күшеюі мүмкін

- дигоксинмен бірге – оның бүйрек арқылы шығарылуының нашарлауына байланысты қан плазмасында дигоксин концентрациясының деңгейі жоғарылауы мүмкін (сондықтан оның оңтайлы дозасын анықтау және уыттануға жол бермеу мақсатында қан плазмасындағы дигоксин деңгейіне бақылау жүргізу қажет); 

- циметидинмен және ранитидинмен бірге – қан плазмасында верапамилдің концентрациясының деңгейі жоғарылайды 

- рифампицинмен, фенобарбиталмен бірге – верапамилдің қан плазмасындағы концентрациясы төмендеуі және әсері әлсіреуі мүмкін 

- теофиллинмен, празозинмен, циклоспоринмен бірге – қан плазмасында осы заттардың концентрациялары жоғарылауы мүмкін 

- миорелаксанттармен бірге – миорелаксациялаушы әсері күшеюі мүмкін 

- ацетилсалицил қышқылымен бірге – қан кетулердің туындау мүмкіндігі күшейеді 

- хинидинмен бірге – қан плазмасында хинидин концентрациясының деңгейі жоғарылайды, артериялық қысымның төмендеу қаупі күшейеді, ал гипертрофиялық кардиомиопатиясы бар науқастарда айқын артериялық гипотензия пайда болуы мүмкін 

- карбамазепинмен және литиймен бірге – нейроуыттық әсерлердің туындау қаупі артады.

Верапамил Р450 цитохромының қатысуымен метаболизмнің басылуы салдарынан, қанда карбамазепиннің, миорелаксанттардың, вальпрой қышқылының концентрациясын арттырады.

Кальций препараттары верапамилді қолданудың тиімділігін төмендетеді.

Никотин, бауырда метаболизмді күшейте отырып, қанда верапамил концентрациясының төмендеуіне әкеледі, антиангинальді, гипотензиялық және аритмияға қарсы әсерлердің айқындылығын азайтады.

Прокаинамид, хинидин және Q-T аралығын ұзартатын басқа да дәрілік заттар верапамилмен бірге қолданғанда оның едәуір ұзару қаупін арттырады. 

Празозин және басқа да альфа-адреноблокаторлар верапамилдің гипотензиялық әсерін күшейтеді.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар Рg синтезінің басылуы, организмде Na+ және сұйықтықтың іркілуі салдарынан гипотензиялық әсерді төмендетеді.

Симпатомиметиктер верапамилдің гипотензиялық әсерін төмендетеді.

Дизопирамид және флекаинидті верапамилді қолдануға дейін 48 сағат ішінде немесе қолданудан кейін 24 сағат ішінде тағайындамаған жөн (өліммен аяқталуға дейін ұласатын теріс инотроптық әсердің жиынтығы).

Эстрогендер организмде сұйықтықтың іркілуі салдарынан гипотензиялық әсерді төмендетеді. 

Липидті төмендететін дәрілер (ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер): ГМК-КоА-редуктаза тежегіштерімен (симвастатин, аторвастатин, ловастатин) емдеуді Верапамилді қабылдап жүрген пациенттерде мүмкіндігінше ең төмен дозалардан бастау және оларды біртіндеп арттыру керек. 

Ақуыздармен байланысу дәрежесінің жоғары болуымен сипатталатын дәрілік заттардың (соның ішінде кумарин мен индандион туындыларының, ҚҚСП-тің, хининнің, салицилаттардың, сульфинпиразолонның) плазмалық концентрациялары артуы мүмкін.

АИТВ инфекцияларда қолданылатын вирусқа қарсы дәрілер: АИТВ инфекцияларында қолданылатын вирусқа қарсы ритонавир сияқты кейбір дәрілердің метаболизмді басу қабілетіне байланысты, Верапамилдің плазмалық концентрациялары артуы мүмкін. Верапамилді абайлап тағайындау немесе дозаларын төмендету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Айрықша нұсқаулар

Брадикардиясы, жеңіл немесе орташа дәрежедегі артериялық гипотензиясы, сол жақ қарынша функциясының жеткіліксіздігі бар миокард инфарктісі, I дәрежедегі атриовентрикулярлық бөгеті бар науқастарға, бауыр және/немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар болғанда, егде жаста сақтықпен тағайындау керек. 

Гипертрофиялық кардиомиопатиясы бар науқастарда артериялық қысымды арттыру мақсатында альфа-адреностимуляторларды (фенилэфрин) тағайындайды; изопреналин мен норэпинефринді қолданбаған жөн.

Жүрек жеткіліксіздігінде емдеуді бастар алдында оның компенсациялануына қол жеткізу қажет. 

Емдеу кезінде жүрек-қантамыр және тыныс алу жүйелерінің функцияларын, қандағы глюкоза және электролиттер деңгейлерін, айналымдағы қан көлемін және бөлініп шығатын несеп мөлшерін бақылау қажет.

Емдеуді бірден тоқтату ұсынылмайды. 

Автокөлікті немесе қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне препараттың ықпал ету ерекшеліктері 

Верапамил препараты гипертензияға қарсы әсерінің салдарынан және жекелей сезімталдық нәтижесінде психомоторлы реакциялардың шапшаңдығына ықпалын тигізуі мүмкін. Емдеу кезеңінде көлік құралдарын басқарғанда және зейінді жұмылдыруды және психомоторлы реакциялардың шапшаңдығын қажет ететін қауіпті қызмет түрлерімен айналысқанда сақ болу қажет. 

Бұл әсіресе емнің бас кезінде, дозаны арттырғанда немесе басқа препаратпен емдеуге ауысқанда маңызды. 

Артық дозалануы

Симптомдары: атриовентрикулярлық бөгетке, кейде асистолияға ұласатын синустық брадикардия, артериялық қысымның айқын төмендеуі, жүрек жеткіліксіздігі, шок.

Емі: ерте байқалғанда – асқазанды шаю, белсендірілген көмір; ырғақ пен өткізгіштігі бұзылғанда – көктамыр ішіне изопреналин, норэпинефрин, атропин, 10-20 мл 10% кальций глюконатының ерітіндісін енгізу керек, жасанды ырғақ беруші; плазманың орны алмастыратын ерітінділермен көктамырішілік инфузия. Гемодиализ тиімді емес.

Шығарылу түрі және қаптамасы

Поливинилхлоридті үлбірден және баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 10 таблеткадан салынған. 

Жарықтан қорғайтын шыны банкаларға немесе полимер материалдардан жасалған банкаларға 50 таблеткадан салынған. 

Пішінді ұяшықты 2 немесе 5 қаптама немесе 1 банка медициналық қолдану жөнінде мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған. 

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардан қорғау керек!

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші

«Ирбит химия-фармацевтикалық зауыты» ААҚ