Лозартан Плюс

Дәрілік затты медициналық қолдану

жөніндегі нұсқаулық

ЛОЗАРТАН ПЛЮС

Саудалық атауы

Лозартан плюс

Халықаралық патенттелмеген атауы

Жоқ

Дәрілік түрі

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 50 мг/12.5 мг, 100 мг/12.5 мг, 

100 мг/25 мг 

Құрамы

50 мг/12.5 мг бір таблетканың құрамында 

белсенді заттар: 50.0 мг калий лозартаны, 12.5 мг гидрохлоротиазид;

қосымша заттар: магний стеараты, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, натрий стеарил фумараты, натрий крахмалгликоляты (А типі), лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза;

қабықтың құрамы Опадрай II 85F18422 (ақ): поливинил спирті, титанның қостотығы (Е171), полиэтиленгликоль, тальк.

100 мг/12.5 мг бір таблетканың құрамында  

белсенді заттар: 100.0  мг калий лозартаны, 12.5 мг гидрохлоротиазид;

қосымша заттар: магний стеараты, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, натрий стеарил фумараты, натрий крахмалгликоляты (А типі), лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза;

қабықтың құрамы Опадрай II 85F240029 (қызғылт): поливинил спирті, титанның қостотығы (Е171), полиэтиленгликоль, тальк, темірдің қызыл тотығы (Е172), темірдің сары тотығы  (Е172). 

100 мг/25 мг бір таблетканың құрамында 

белсенді заттар: 100.0  мг калий лозартаны, 25 мг гидрохлоротиазид;

қосымша заттар: магний стеараты, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, натрий стеарил фумараты, натрий крахмалгликоляты (А типі), лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза;

қабықтың құрамы Опадрай II 85F18422 (ақ): поливинил спирті, титанның қостотығы (Е171), полиэтиленгликоль, тальк. 

Сипаттамасы

Ақ түсті қабықпен қапталған, екі жақ беті дөңес дөңгелек пішінді таблеткалар (50 мг/12.5 мг дозасы үшін). 

Қызғылт түсті қабықпен қапталған, екі жақ беті дөңес дөңгелек пішінді таблеткалар (100 мг/12.5 мг дозасы үшін).

Ақ түсті қабықпен қапталған, екі жақ беті дөңес дөңгелек пішінді таблеткалар (100 мг/25 мг дозасы үшін).

Фармакотерапиялық тобы

Жүрек-қантамыр жүйесі.  Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин II антагонистерінің біріктірілімі. Диуретиктермен  біріктірілген лозартан

АТХ коды C09DA01   

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Абсорбциясы

Лозартан

Пероральді түрде қабылданғаннан кейін лозартан жақсы сіңіріледі және карбон қышқылының белсенді метаболитін және басқа да белсенді емес метаболиттерді түзе отырып, метаболизмге ұшырайды. Жүйелік биожетімділігі шамамен 33% құрайды. Лозартан және оның белсенді метаболиті орташа ең жоғары концентрацияларына, сәйкесінше, 1 сағаттан кейін және 3-4 сағаттан соң  жетеді. Препарат стандартты тағам рационымен бір мезгілде қабылданғанда плазмадағы лозартан концентрациясының бейініне клиникалық тұрғыдан маңызды ықпалы болған жоқ.  

Таралуы 

Лозартан

Лозартан да және оның белсенді метаболиті де қан плазмасы ақуыздарымен, әсіресе альбуминмен ³ 99%-ға байланысады.Лозартанның таралу көлемі 34 литрді құрайды.  

Гидрохлоротиазид

Гидрохлоротиазид гематоэнцефалдық емес, плаценталық бөгет арқылы өтеді және емшек сүтімен бірге бөлініп шығады.  

Биотрансформациясы

Лозартан

Вена ішіне немесе пероральді түрде енгізілген лозартанның 14%-ға жуығы белсенді метаболитке айналады. 14С-таңбаланған калий лозартанын пероральді түрде және вена ішіне енгізгенде айналымдағы плазманың радиоактивтілігі, көбіне, лозартанмен және оның белсенді метаболитімен жүзеге асырылады. Лозартанның белсенді метаболитке барынша ең аз айналуы зерттелген адамдардың шамамен бір пайызында байқалды. Белсенді метаболитке қосымша белсенді емес метаболиттер, соның ішінде бутилдің бүйір тізбегінің гидроксилденуі кезінде түзілетін негізгі екі метаболит, және қосымша метаболит, N-2 тетразол глюкурониді түзіледі.

Шығарылуы

Лозартан

Лозартанның және оның белсенді метаболитінің плазмалық клиренсі шамамен, сәйкесінше, минутына 600 мл және минутына 50 мл құрайды. Лозартанның және оның белсенді метаболитінің бүйректік клиренсі шамамен, сәйкесінше, минутына 74 мл және минутына 26 мл құрайды. Лозартанды ішке қабылдағанда дозаның шамамен 4%-ы өзгермеген күйде несеппен және 6%-ға жуығы белсенді метаболит түрінде несеппен шығарылады. Лозартанның және оның белсенді метаболитінің фармакокинетикасы калий лозартанының 200 мг дейінгі пероральді дозаларымен желілік байланысты болып табылады.

Ішке қабылданғаннан кейін лозартан мен оның белсенді метаболитінің плазмадағы концентрациялары, сәйкесінше, 2 сағатқа және 6-9 сағатқа жуық терминальді жартылай шығарылу кезеңімен полиэкспоненциальді түрде төмендейді. 100 мг дозаны тәулігіне бір рет қолданғанда лозартан да, оның белсенді метаболиті де қан плазмасында елеулі дәрежеде жиналмайды. 

Лозартан және оның белсенді метаболиті шығарылуы өтпен және несеппен жүзеге асырылады. Адамдарда 14С-таңбаланған лозартанның пероральді дозасын қабылдағаннан кейін радиоактивтіліктің шамамен 35%-ы несеппен және 58%-ы нәжіспен шығарылады.   

Гидрохлоротиазид 

Гидрохлоротиазид метаболизденбейді, ол бүйрек арқылы тез шығарылады. Плазмадағы деңгейін, ең кемінде, 24 сағат сақтағанда жартылай шығарылу кезеңі 5.6-дан 14.8 сағатқа дейінгі шекте құбылып отырады. Пероральді дозаның, ең аз дегенде,  61%-ы өзгермеген күйде 24 сағат ішінде шығарылады.  

Пациенттердегі сипаттамасы  

Лозартан-гидрохлоротиазид. 

Гипертензиясы бар егде жастағы пациенттерде лозартанның және оның белсенді метаболитінің плазмалық концентрацияларының және гидрохлортиазидтің абсорбциясының гипертензиясы бар осындай жас пациенттерде байқалған көрсеткіштерден елеулі айырмашылықтары жоқ.  

Лозартан.

Пероральді түрде қабылдағаннан кейін бауырдың ауырлығы жеңілден бастап, орташа дәрежеге дейінгі алкогольдік циррозы бар пациенттерде плазмадағы лозартанның және оның белсенді метаболитінің концентрациялары, өте жастау ерікті еркектерге қарағанда, сәйкесінше, 5 және 1,7 есе көбірек болды.       

Фармакокинетикалық зерттеулер лозартанның AUC мәндерінің дені сау жапондық еркектерде және жапондық еместерде айырмашылықтары жоқ екендігін көрсетті. Дегенмен, карбоксил қышқылы (Е-3174) метаболитінің AUC мәндерінде, сірә, екі топ арасында айырмашылықтар бар, мұндайда жапондықтарда, жапондық еместерге қарағанда, ол шамамен 1.5 есе жоғары. Осы нәтижелердің клиникалық маңызы белгісіз. 

Лозартанның және оның белсенді метаболитінің гемодиализбен жойылуы мүмкін емес.

Фармакодинамикасы

Лозартан-гидрохлоротиазид 

Препарат компоненттері артериялық қысымның төмендеуіне аддитивті әсер етіп, жекелеген компоненттердің кез келгеніне қарағанда, артериялық қысымды үлкен дәрежеде төмендетеді. Бұл қос компоненттің өзара толықтыратын әсерінің нәтижесі деп саналады. Бұдан басқа, несеп айдайтын әсері арқылы гидрохлоротиазид плазмадағы рениннің белсенділігін арттырады, альдостерон секрециясын ұлғайтады, сарысудағы калий деңгейін төмендетеді және ангиотензин II деңгейін арттырады. Лозартанды енгізу II ангиотензиннің физиологиялық тұрғыдан релевантты әсерін блокадалайды және альдостеронды тежеу арқылы диуретикпен байланысты калийдің жоғалуын бәсеңдетеді. 

Лозартанның орташа және қысқа мерзімді урикозуриялық әсері бар.  Гидрохлоротиазид несеп қышқылы деңгейінің орташа артуын туындататынын көрсетті. Лозартан мен гидрохлоротиазид біріктірілімінің диуретиктермен индукцияланған гиперурикемияны бәсеңдетуге беталысы бар.  

Препараттың гипертензияға қарсы әсері 24 сағат бойы сақталады.

Препарат еркектерде және әйелдерде, қара нәсілді мен ақ нәсілділерде, сондай-ақ жас (< 65 жас) және егде жастағы (> 65 жас) пациенттерде және гипертензияның кез келген дәрежесінде артериялық қысымды төмендетуде тиімді. 

Лозартан

Лозартан - ангиотензин-II рецепторларының (AT1 типі) синтетикалық антагонисі болып табылады. Ангиотензин II, күшті вазоконстриктор, ренин-ангиотензин жүйесінің алғашқы белсенді гормоны және гипертензия патофизиологиясын анықтайтын маңызды факторы болып табылады.   Ангиотензин II организмнің көптеген тіндерінде (мысалы, қантамырлардың тегіс бұлшықеттерінде, бүйрекүсті бездерінде, бүйректе және жүректе) табылатын АТ1 рецепторлармен байланысады,  және қантамырлардың тарылуын және альдостеронның босап шығуын қоса, біршама маңызды биологиялық әсерлерді туындатады. Ангиотензин II сондай-ақ тегіс бұлшықеттердің пролиферациясын да стимуляциялайды.

Лозартан AT1 рецепторларын іріктеп бөгейді. In vitro және in vivo лозартан және оның фармакологиялық тұрғыдан белсенді карбоксильді метаболиті Е-3174, оның синтезделу көзіне немесе жолдарына қарамай, ангиотензин II-нің физиологиялық тұрғыдан маңызды барлық әсерлерін бөгейді.  

Лозартанның агонистік әсері жоқ және гормондардың басқа рецепторларын немесе жүрек-қантамыр жүйесі үшін маңызды иондық өзекшелерді бөгемейді. Бұдан басқа, лозартан брадикининді ыдырататын фермент АӨФ (кининаза II-ні) бәсеңдетпейді. Соның нәтижесі ретінде, брадикинин әсерінен болатын жағымсыз әсерлердің потенциялануы болмайды.

Лозартанды қабылдаған кезде ангиотензин II-нің рениннің секрециясына теріс кері байланысының жойылуы плазмада ренин белсенділігінің (ПРБ) жоғарылауына әкеледі. ПРБ жоғарылауы плазмада ангиотензин II-нің жоғарылауына әкеледі. Осы жоғарылауға қарамастан, альдостеронның гипертензияға қарсы белсенділігі және плазмалық концентрациясының төмендеуі сақталады, бұл ангиотензин II рецепторының тиімді блокадасын көрсетеді. Лозартан қабылдауды тоқтатқаннан кейін ПРБ және ангиотензин II мәндері үш күн ішінде бастапқы мәндеріне дейін төмендеді. 

Лозартан да, және оның белсенді метаболиті де АТ2 рецепторына қарағанда,  АТ1 рецепторына біршама көбірек ұқсас. Белсенді метаболит, дене салмағына шаққанда, лозартаннан 10-40 есе белсендірек. 

Артериялық гипертензиясы, қант диабетінсіз протеинуриясы бар пациенттерде лозартанды пайдалану протеинурияны, альбуминнің және IgG фракциялық экскрециясын едәуір төмендетеді. Лозартан шумақтық сүзілу жылдамдығын демейді және сүзілу фракциясын азайтады. Әдеттегідей, лозартан сарысуда несеп қышқылының мөлшерінің (әдетте <0.4 мг/дл) төмендеуін туындатады, ол ұзақ емдегенде сақталады. 

Лозартан вегетативтік рефлекстерге ықпалын тигізбейді және плазмада норадреналинге тұрақты әсер көрсетпейді. 

Сол жақ қарынша функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде лозартанның 25 мг және 50 мг дозалары жүрек индексінің артуымен және өкпенің капиллярлық қисық қысымының, жүйелік қантамырлық кедергінің, орташа жүйелік артериялық қысымның және жүректің жиырылу жиілігінің төмендеуімен сипатталатын оң гемодинамикалық және нейрогормональді әсерлерге, сондай-ақ, сәйкесінше, альдостеронның және норадреналиннің  айналымдағы деңгейлерінің төмендеуіне әкелген.   

Гипертензияның туындауы жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде дозаға тәуелді болды. 

Қолданылуы

Лозартан плюс препараты артериялық қысымы лозартанда немесе гидрохлоротиазидте ғана тиісінше бақыланбайтын пациенттерде эссенциальді гипертензияны емдеу үшін көрсетілген.

Қолдану тәсілі және дозалары 

Артериялық гипертензия

Лозартанның және гидрохлоротиазидтің біріктірілімі бастапқы емге арналмаған: жекелей қолданылатын лозартанның немесе гидрохлоротиазидтің жәрдемімен артериялық қысымды адекватты бақылау болмаған жағдайларда ұсынылады.    

Компоненттердің (лозартан және гидрохлоротиазид) дозаларын титрлеу ұсынылады. Клиникалық қажеттілігіне қарай, тікелей монотерапиядан  бекітілген біріктірілімге ауысуды қарастырған жөн. 

Әдеттегі демеуші доза – тәулігіне 1 рет 50 мг/12,5 мг доза Лозартан плюс препаратының 1 таблеткасы. 

Емдік жауап жеткіліксіз болғанда дозаны тәулігіне 1 рет 100 мг /25 мг доза Лозартан плюс препаратының 1 таблеткасына дейін арттырылуы мүмкін. Ең  жоғары  доза – тәулігіне 100 мг/25 мг доза Лозартан плюс препаратының 1 таблеткасы. 

Әдеттегідей, гипотензиялық әсерге емдеу басталғаннан кейін 3-4 апта ішінде жетеді.

Үлбірлі қабықпен қапталған 100 мг/12.5 мг Лозартан плюс, таблеткалары 100 мг доза лозартанды қабылдаған пациенттерге қолданылады және артериялық қысымды қосымша бақылауды қажет етеді. 

Бүйрек функциясы бұзылғанда және гемодиализде жүрген пациенттерге қолданылуы  

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі орташа (креатинин клиренсі 30-50 мл/мин) дозаны түзету қажет емес. Осы біріктірілімді бүйрек функциясының бұзылуы ауыр болғанда (креатинин клиренсі <30 мл/мин) және гемодиализде жүрген пациенттерге ұсынылмайды.

Қантамырішілік көлемінің таусылуымен қатар жүретін жағдайлар    

Лозартан/гидрохлоротиазид біріктірілімін қолданар алдында қантамырішілік көлем тапшылығын және/немесе натрийдің жеткіліксіздігін түзету қажет болады.

Бауыр функциясының жеткіліксіздігінде қолдану  

Бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерге қолдануға болмайды.  

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттерде дозаны түзету, әдеттегідей, қажет болмайды.

Балалар мен жасөспірімдерге (<18 жас) қолдану

Балалар мен жасөспірімдерге қолдану тәжірибесі жоқ, сондықтан препаратты пациенттердің осы санатына тағайындау ұсынылмады.

Қолдану тәсілі

Лозартан плюс препаратын ішке стакан сумен ішіп, тұтастай жұту керек. Препаратты тамақ ішуге қарамай қабылдай беруге болады.  

Препаратты гипертензияға қарсы басқа дәрілік заттармен бірге қабылдауға рұқсат етіледі.    

Жағымсыз әсері

Жағымсыз әсерлері ағзалар жүйесі бойынша топтарға сәйкес және туындау жиілігіне байланысты жіктелген: өте жиі (>1/10), жиі (>1/100-ден <1/10 дейін), кейде (>1/1000-нан <1/100 дейін), сирек (>1/10000-нан <1/1000 дейін), өте сирек (<1/10000), белгісіз (жиілігіне қолда бар деректер негізінде баға беру мүмкін емес).    

Өнімнің нарыққа шығу сәтінен бастап келесі жағымсыз реакциялар білінді:  

Ағзалар жүйесі

Жағымсыз реакция

Жиілігі

Гепатобилиарлық жүйе тарапынан бұзылулар

гепатиттер

сирек

Зертханалық көрсеткіштер

Гиперкалиемия, АЛТдеңгейінің жоғарылауы

сирек

Келесі жағымсыз әсерлер әсер етуші заттарды жекелей (монотерапия ретінде) қолданғанда байқалған және калий лозартаны/гидрохлоротиазид біріктірілімін қолданған жағдайда көрініс беруі мүмкін:

Лозартан

Келесі жағымсыз реакциялар лозартанды клиникалық зерттеулерде және тіркеуден кейінгі кезеңде қабылдағанда тіркелді: 

Ағзалар жүйесі

Жағымсыз реакциялар

Жиілігі

Қан және лимфалық жүйе тарапынан бұзылулар  

анемия, Шенлейн-Генохауруы, экхимоз, гемолиз

кейде

тромбоцитопения

белгісіз

Жүрек тарапынан бұзылулар  

гипотензия, ортостатикалық гипотензия, стерналгия(төс артының ауыруы),стенокардия, II дәрежелі атриовентрикулярлық блокада, цереброваскулярлық жайттар, миокард инфарктісі, жүрек қағуының жиілеуі, аритмия (жүрекшелердің фибриллляциясы,   синустық брадикардия, тахикардия, қарыншалық тахикардия, қарыншалардың фибрилляциясы)

кейде

Есту мүшесі жәнелабиринт тарапынан бұзылулар

вертиго, құлақтың шуылдауы

кейде

Көру мүшесі тарапынан бұзылулар

көрудің айқын еместігі, көзде ашып ауыру сезімі, конъюнктивит, көру жітілігінің нашарлауы  

кейде

Асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар  

іш тұсының ауыруы, жүректің айнуы, диарея, ас қорыту бұзылысы 

жиі

іш қату, тістің ауыруы, ауыз ішінің құрғауы, метеоризм, гастрит, құсу   

кейде

панкреатит

белгісіз

Жалпы бұзылулар және енгізген жердегі бұзылулар  

астения, қатты қажығыштық, кеуденің ауыруы  

жиі

беттің ісінуі, шеткері ісінулер, дене температурасының жоғарылауы  

кейде

тұмау тәріздес симптомдар, жалпы дімкәстік

белгісіз

Гепатобилиарлық жүйе тарапынан бұзылулар  

бауыр функциясының бұзылулары

белгісіз

Иммундық жүйе тарапынан бұзылулар     

аса жоғары сезімталдық: анафилаксиялық реакциялар, ангионевроздық ісіну, соның ішінде көмейдің және дауыс саңылауының ісініп, тыныс алу жолдарының обструкциялануы, және/немесе беттің, еріннің, жұтқыншақтың және/немесе тілдің ісінуі; осы пациенттердің кейбіреулерінде ангионевроздық ісіну бұрын байқалды және басқа дәрілік заттарды, соның ішінде АӨФ тежегіштерін қабылдаумен байланысты болды. 

сирек

Зат алмасу және тамақтану тарапынан бұзылулар  

анорексия, подагра

кейде

 Тірек-қимыл жүйесі және дәнекер тіні тарапынан бұзылулар  

бұлшықет құрысулары, арқаның ауыруы, аяқтардың ауыруы, миалгия

жиі

білектің, тізенің ауыруы, бұлшықеттердің және сүйектердің ауыруы, буынның ісінуі, буындардың қимылсыздығы, артралгия, артрит, коксалгия, фибромиалгия, бұлшықет әлсіздігі

кейде

рабдомиолиз

белгісіз

Орталық жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар  

бас ауыру, бас айналу  

жиі

қатты қозғыштық, парестезия, шеткерінейропатия, тремор, бас сақинасы, естен тану  

кейде

дисгевзия

белгісіз

Психика тарапынан бұзылулар

ұйқысыздық

жиі

үрейлену жағдайы,  үрей тудыратын бұзылыс, сананың шатасуы,депрессия, әдеттен тыс түс көрулер, ұйқының бұзылысы, ұйқышылдық, жадының бұзылуы  

кейде

Бүйрек және несеп шығару жүйесі тарапынан бұзылулар  

бүйрек функциясының бұзылуы, бүйрек функциясының жеткіліксіздігі  

жиі

түнгі полиурия, несеп шығарудың жиілеуі, несеп шығару жолдарының инфекциясы  

кейде

Ұрпақ өрбіту жүйесі және сүт бездері тарапынан бұзылулар  

либидоның төмендеуі, эректильді дисфункция/импотенция

кейде

Тыныс алу жүйесі, кеуде қуысының ағзалары және көкірек ортасы тарапынан бұзылулар  

жөтел, жоғары тыныс алу жолдарының инфекциялары, мұрынның бітелуі, синусит, мұрын қуыстары тарапынан бұзылулар  

жиі

жұтқыншақта жайсыздық,  фарингит, ларингит, диспноэ, бронхит, мұрыннан қан кету, ринит, тыныстың тарылуы  

кейде

Тері және теріасты шелі тарапынан бұзылулар  

алопеция, дерматит, терінің құрғауы, эритема, гиперемия, жарыққа сезімталдық, қышыну, бөртпе, есекжем, тершеңдік  

кейде

Қантамырлар тарапынан бұзылулар  

васкулиттер

кейде

дозаға тәуелді ортостатикалық әсерлер  

белгісіз

Зертханалық және аспаптық зерттеулер   

гиперкалиемия, гематокриттің және гемоглобиннің орташа төмендеуі, гипогликемия

жиі

сарысудағы мочевина концентрациясының және креатининнің орташа жоғарылауы  

кейде

бауыр ферменттері және билирубин деңгейлерінің жоғарылауы

өте сирек

гипонатриемия

белгісіз

Гидрохлоротиазид

Ағзалар жүйесі

Жағымсыз реакция

Жиілігі 

Қан және лимфалық жүйе тарапынан бұзылулар  

агранулоцитоз, апластикалық анемия, гемолиздік анемия, лейкопения, пурпура, тромбоцитопения

кейде

Иммундық жүйе тарапынан бұзылулар

анафилаксиялық реакциялар

сирек

Зат алмасудың және тамақтанудың бұзылулары 

анорексия, гипергликемия, гиперурикемия, гипокалиемия, гипонатриемия

кейде

Психика тарапынан бұзылулар

ұйқысыздық

кейде

Орталық жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар  

бас ауыру

жиі

Көру мүшесі тарапынан бұзылулар

көрудің айқын еместігі,ксантопсия

кейде

Қантамырлар тарапынан бұзылулар

некрозданатын ангиит (васкулиттер, теріваскулиттері)

кейде

Тыныс алу жүйесі, құрсақ қуысының ағзалары және көкірек ортасы тарапынан бұзылулар  

респираторлық дистресс-синдром, пневмонитті және өкпенің ісінуін қоса  

кейде

 Асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар  

сілекей бездерінің қабынуы, спазмдар, асқазанның тітіркенуі, жүректің айнуы, құсу, диарея, іш қату

кейде

Гепатобилиарлық жүйе тарапынан бұзылулар  

сарғаю (бауырішілікхолестаз), панкреатит

кейде

Тері және теріасты шелі тарапынан бұзылулар  

жарыққа сезімталдық, есекжем, уытты эпидермальді некролиз

кейде

жүйелік қызыл жегінің терілік түрі  

белгісіз

Тірек-қимыл жүйесі және дәнекер тіні тарапынан бұзылулар  

бұлшықет құрысулары

кейде

Бүйрек және несеп шығару жүйесі тарапынан бұзылулар  

гликозурия, интерстициальді нефрит, бүйрек дисфункциясы, бүйрек функциясының жеткіліксіздігі  

кейде

Жалпы бұзылулар және енгізген жердегі бұзылулар  

қызба, бас айналу  

кейде

Күдікті жағымсыз реакциялар жөніндегі мәлімдеме 

Дәрілік препаратты тіркегеннен кейін, «пайда-қаупі» арақатынасына үздіксіз мониторинг жүргізуді қамтамасыз ету мақсатында, күдікті жағымсыз реакцияларды мәлімдеп отыру маңызды.

Медицина қызметкерлеріне дәрілік препараттың кез келген күдікті жағымсыз реакциялары туралы жағымсыз реакцияларды мәлімдеудің ұлттық жүйесі арқылы хабарлап отыру ұсынылады.

Қолдануға болмайтын жағдайлар

 - лозартанға, сульфонамид туындыларына (гидрохлоротиазид сияқты) немесе дәрілік заттың құрамына кіретін қосымша заттардың кез келгеніне жоғары сезімталдық   

- емдеуге төзімді гипокалиемия немесе гиперкальциемия 

- бауыр функциясының ауыр жеткіліксіздігі, холестаз, өт шығару жолдарының обструкциясы  

- рефрактерлік гипонатриемия 

- симптоматикалық гиперурикемия /подагра 

- жүктіліктің 2-ші және 3-ші триместрлері 

- бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі < 30 мл/мин)

- анурия

- Лозартан плюс препаратын құрамында алискирен бар препараттармен бір мезгілде қолдану 

- қант диабеті немесе бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар (ШСЖ < 60 мл/мин/1.73 м2) пациенттерге

- тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp-лактаза ферментінің тапшылығы,глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар пациенттерге.

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Лозартан

Рифампицин және флуконазол белсенді метаболиттің концентрациясын төмендетеді. Мұндай өзара әрекеттесулердің клиникалық салдарлары зерттелген жоқ. 

Ангиотензин II немесе оның әсерін бөгейтін басқа препараттар жағдайындағыдай, калий жинақтайтын диуретиктерді (спиронолактон, триамтерен, амилорид), сондай-ақ калий қоспаларын немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарды бір мезгілде қолдану қан плазмасында калий концентрациясының артуына әкеледі. Бірге қолдану ұсынылмайды.

Натрийдің шығарылуына ықпалын тигізетін басқа препараттар сияқты, лозартан организмнен литийдің шығарылуын төмендетуі мүмкін. Сондықтан АРА-II және литий тұздарын бір мезгілде қолданғанда қан плазмасындағы литий деңгейін мұқият тексеру керек.   

АРА-II және қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды (ҚҚСП) (мысалы, циклооксигеназа-2 (ЦОГ-2) селективті тежегіштері, ацетилсалицил қышқылы қабынуға қарсы дозаларда және селективті емес ҚҚСП) бір мезгілде қолданғанда гипотензиялық әсерінің бәсеңдегені байқалуы мүмкін. АРА-II немесе диуретиктерді және ҚҚСП бір мезгілде қолдану, бүйрек функциясының жеткіліксіздігін қоса, бүйрек функциясының әлсіреу қаупін арттыруы және, әсіресе бүйрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттерде қан плазмасындағы калий концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін. Осы біріктірілімді әсіресе егде жастағы пациенттерде сақтықпен қолдану керек. Пациенттер сұйықтықтың тиісті мөлшерін ішуі тиіс, сондай-ақ қатар жүргізілетін емді бастағаннан кейін және емдеу үдерісінде мезгіл-мезгіл бүйректің функциональді көрсеткіштерін бақылау мүмкіндігін қарастырған жөн.   

ЦОГ-2 тежегіштерін қоса, ҚҚСП қабылдап жүрген, бүйрек функциясы бұзылған кейбір пациенттерде АРА-ІІ қатар қолдану бүйректің функциональді көрсеткіштерінің әрі қарай нашарлауына әкелуі мүмкін. Алайда бұл әсер, әдеттегідей, қайтымды. Клиникалық зерттеулердің деректері АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесеалискиренді қолдану арқылы болған ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы бөгелуі гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігін қоса) сияқты жағымсыз әсерлердің, РААЖ-ге әсер ететін тек бір ғана агентті қолданумен салыстырғанда, өте жоғары жиілігімен байланысты.

Гипотензиялық әсері бар басқа дәрілік заттарға трициклді антидепрессанттар, психозға қарсы препараттар, баклофен және амифостин жатады. Лозартанды осы препараттармен бір мезгілде қолдану гипотензияның даму қаупін арттырады.   

Гидрохлоротиазид

Келесі дәрілік заттар бір мезгілде тағайындаған кезде тиазидтік диуретиктермен өзара әрекеттесуі мүмкін.  

Алкоголь, барбитураттар, есірткілік заттар, антидепрессанттар -  ортостатикалық гипотензияның өршуі байқалуы мүмкін.

Гипогликемиялық препараттар (ішке қабылдауға арналған және инсулин) - гипогликемиялық заттардың дозасын түзетуді қажет етуі мүмкін. Метформин гидрохлоротиазидті қабылдаумен байланысты бүйрек функциясының ықтимал жеткіліксіздігі салдарынан лактоацидоздың туындау қаупіне байланысты сақтықпен қолданылуы тиіс.

Басқа да гипотензиялық заттар – аддитивті әсер болуы мүмкін.  

Колестирамин және колестипол 

Гидрохлоротиазидтің абсорбциясы ион алмастыратын шайырлардың қатысуымен бұзылады. Колестираминнің немесе колестиполдың бір реттік дозасын қабылдау гидрохлоротиазидті байланыстырады және оның асқазан-ішек жолынан сіңуін, сәйкесінше, 85%-ға және 43%-ға төмендетеді.

Кортикостероидтар, адренокортикотроптық гормон (АКТГ)

Электролиттер концентрацияларының айқын азаюы (атап айтқанда, гипокалиемия).

Прессорлы аминдер (мысалы, адреналин) - оларды пайдалануға кедергі жасамайтын прессорлы аминдердің әсерін аздап төмендетуі мүмкін.  

Қаңқа бұлшықеттерінің релаксанттары, деполяризацияланбайтын миорелаксанттар (мысалы, тубокурарин) - миорелаксанттарға жоғары сезімталдық болуы мүмкін.

Литий препараттары - диуретиктер литийдің бүйректік клиренсін азайтады және литиймен уыттану қаупін арттырады, сондықтан бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.   

Подаграны емдеу үшін қолданылатын дәрілік заттар (пробенецид, сульфинпиразон және аллопуринол)

Несеп қышқылының шығарылуына мүмкіндік беретін дәрілік заттардың дозаларын түзету қажет етілуі мүмкін, өйткені гидрохлоротиазид қан сарысуындағы мочевинаның концентрациясын арттыруы мүмкін. Пробенецидтің немесе сульфинпиразонның дозаларын арттыру қажеттілігі туындауы мүмкін. Тиазидтерді бір мезгілде қабылдау аллопуринолға аса жоғары сезімталдық жағдайларының туындау жиілігін арттыруы мүмкін.

Антихолинергиялық дәрілер (мысалы, атропин, бипериден) асқазан-ішек жолының моторикасын және асқазанның босау жылдамдығын арттырады.

Цитоуытты дәрілер (мысалы, циклофосфамид, метотрексат) 

Тиазидтер цитоуытты дәрілік заттардың бүйректік экскрециясын төмендетуі және олардың миелосупрессиялық әсерін күшейтуі мүмкін. 

Салицилаттар

Салицилаттардың жоғары дозаларын қабылдаған жағдайда гидрохлоротиазид олардың орталық жүйке жүйесіне уытты әсерін күшейтуі мүмкін.  

Метилдопа

Гидрохлоротиазидті және метилдопаны бір мезгілде қолданғанда гемолиздік анемияның туындағаны жөнінде жекелеген мәлімдемелер бар.

Циклоспорин

Циклоспоринмен қатар емдеу гиперурикемияның және подаграға ұқсас асқынулардың даму қаупін ұлғайтуы мүмкін.   

Оймақгүл гликозидтері

Тиазидтерді қабылдаумен индукцияланған гипокалиемия немесе гипомагниемия оймақгүл препараттарының әсерінен туындайтын жүрек аритмиясының дамуына әкелуі мүмкін.    

Қан сарысуындағы калий мөлшерінің өзгеруі ықпал ететін дәрілік заттар 

Қан сарысуындағы калий мөлшерін және ЭКГ мезгіл-мезгіл бақылау Лозартан плюс препаратын қан сарысуындағы калий мөлшерінің өзгеруі ықпалын тигізетін дәрілік заттармен(мысалы, оймақгүл гликозидтері және аритмияға қарсы дәрілік заттар), сондай-ақ "пируэт" типті тахикардияны туындататын келесі дәрілермен (соның ішінде аритмияға қарсы дәрілермен) бір мезгілде тағайындағанда ұсынылады, мұндайда гипокалиемия "пируэт" типті тахикардияның (қарыншалық тахикардияның) бейімдегіш факторы болып табылады:

– аритмияға қарсы Іа класына жататын дәрілік заттар (мысалы, хинидин, гидрохинидин, дизопирамид)

– аритмияға қарсы ІІІ класқа жататын дәрілік заттар (мысалы, амиодарон, соталол, дофетилид, ибутилид)

– психозға қарсы кейбір дәрілік заттар (мысалы, тиоридазин, хлорпромазин, левомепромазин, трифлуоперазин‚ циамемазин, сульпирид, сультоприд, амисульприд, тиаприд, пимозид, галоперидол, дроперидол)

– басқа да дәрілік заттар (мысалы, бепридил, цизаприд, дифеманил, вена ішіне енгізуге арналған эритромицин, галофантрин, мизоластин, пентамидин, терфенадин, вена ішіне енгізуге арналған винкамин).

Кальций тұздары

Тиазидтік диуретиктер қан сарысуында кальцийдің мөлшерін, оның шығарылуының төмендеуі нәтижесінде, арттыруы мүмкін. Кальций препараттарын тағайындау қажет болғанда дозаны қан сарысуындағы кальций мөлшерін бақылай отырып таңдайды. 

Зертханалық зерттеулер нәтижелеріне ықпалы 

Кальцийдің экскрециясына әсер етуінің себебінен, тиазидтер қалқанша жанындағы бездер функциясын зерттеу нәтижелерін бұрмалауы мүмкін.  

Карбамазепин

Симптоматикалық гипонатриемия қаупі бар. Клиникалық және биологиялық мониторинг жүргізу қажет.

Құрамында йод бар контрастылы заттар  

Диуретиктерді қабылдау әсерінен туындаған дегидратациялар жағдайында бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігінің даму қаупі, әсіресе құрамында йодтың жоғары дозалары бар дәрілік заттарды енгізгенде жоғарылайды. Осындай заттарды енгізер алдында пациенттерде регидратация жүргізілуі тиіс.

Амфотерицин В (парентеральді түрде), кортикостероидтар, АКТГ, іш жүргізетін дәрілер немесе глицирризин (мияда болады)

Гидрохлоротиазид электролиттік теңгерімсіздікті, атап айтқанда гипокалиемияны күшейтуі мүмкін.

Айрықша нұсқаулар

Лозартан

Ангионевроздық ісіну 

Анамнезінде ангионевроздық ісінуі (беттің, еріннің, жұтқыншақтың және/немесе тілдің ісінуі) бар пациенттер мұқият қадағалауда болуы тиіс.

Артериялық гипотензия және айналымдағы қан көлемінің төмендеуі

Айналымдағы қан көлемі төмендеген немесе диуретиктермен қарқынды емдеу әсерінен туындаған гипонатриемиясы бар, тұзды пайдалану шектелген, диарея немесе құсу орын алған пациенттерде, әсіресе дәрілік заттың алғашқы дозасын қабылдағаннан кейін, симптоматикалық гипотензия дамуы мүмкін. Осы жай-күйлер Лозартан плюс дәрілік затын қабылдағанға дейін түзетілуі тиіс.

Электролиттік теңгерімсіздік

Электролиттік теңгерімнің бұзылулары бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар және диабет қатар жүретін немесе онсыз пациенттерде едәуір жиі кездеседі. Сондықтан, әсіресе жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар және креатинин клиренсі минутына 30 мл-ден 50 мл-ге дейін болатын пациенттерде қан сарысуындағы калий мөлшерін және креатинин клиренсін тиянақты бақылау керек. 

Лозартан плюс препаратын калий жинақтайтын диуретиктермен, құрамында калий бар қоспалармен және құрамында калий бар тұз алмастырғыштармен бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды.

Бауыр функциясының бұзылуы  

Фармакокинетикалық деректерге сай, бауыр циррозы бар пациенттерде қан плазмасында лозартан концентрациясының едәуір жоғарылағаны байқалды, сондықтан Лозартан плюс препаратын анамнезінде бауыр функциясының жеңіл немесе орташа жеткіліксіздігі орын алған пациенттерге сақтықпен қолдану керек. Бауыр функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде лозартанды қолдану тәжірибесі жоқ, сондықтан Лозартан плюс дәрілік затын пациенттердің осы санатына қолдануға болмайды.

Бүйрек функциясының бұзылуы  

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің тежелуі салдарынан бүйрек функциясының жеткіліксіздігін қоса, бүйрек функциясының бұзылулары білінді (атап айтқанда бүйрек функциясы ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің белсенділігіне тәуелді пациенттерде, жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде немесе бүйрек функциясының бұрыннан бұзылуы бар пациенттерде).  

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін басқа дәрілік заттарды қолданған кездегі сияқты, лозартанды қолданған кезде бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерде қан сарысуындағы мочевина концентрацияларының және креатининнің жоғарылағаны жөнінде мәлімделді; осы өзгерістер емдеуді тоқтатқаннан кейін қайтымды болды. Лозартанды бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерге тағайындағанда сақтық таныту қажет. 

Бүйрек трансплантациясы

Жақын арада бүйрек трансплантациясын басынан өткерген пациенттерде Лозартан плюс препаратын қолдану тәжірибесі жоқ. 

Алғашқы гиперальдостеронизм

Алғашқы гиперальдостеронизмі бар пациенттер әдетте ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің тежелуі арқылы әсер ететін гипотензиялық дәрілік заттармен емдеуге жауап бермейді, сондықтан Лозартан плюс дәрілік затын қолдану ұсынылмайды.  

Жүректің ишемиялық ауруы (ЖИА) және цереброваскулярлық ауру

Кез келген гипотензиялық дәрілік зат сияқты, Лозартан плюс препараты ЖИА және цереброваскулярлық ауруы бар пациенттерде АҚ едәуір төмендеуін туындатуы мүмкін, ол миокард инфарктісіне немесе инсультке әкелуі мүмкін.   

Жүрек функциясының жеткіліксіздігі  

Жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар және бүйрек функциясының жеткіліксіздігі қатар жүретін немесе онсыз пациенттерде ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін басқа дәрілік заттарды қолданған кездегідей, ауыр артериялық гипотензияның және бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің (көбіне жедел) даму қаупі бар.  

Аортальді немесе митральді клапандар стенозы, обструкциялық гипертрофиялық кардиомиопатия

Басқа вазодилататорларды қолданған кездегідей, аортальді немесе митральді клапандар стенозынан, обструкциялық гипертрофиялық кардиомиопатиядан зардап шегіп жүрген пациенттерге дәрілік затты тағайындаған кезде аса сақтық қажет.

Этникалық ерекшеліктері

Бақылау деректері бойынша, АӨФ тежегіштері, лозартан және ангиотензиннің басқа антагонистері қара нәсіл өкілдерінде, басқа нәсілділерге қарағанда, АҚ азырақ тиімді түрде төмендетеді; бұл артериялық гипертензиядан зардап шегіп жүрген қара нәсіл өкілдерінің арасында рениннің белсенділігі төмен адамдардар басым болуымен жүзеге асырылуы ықтимал.  

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің қосарлы блокадасы, монотерапиямен салыстырғанда, гипотонияның, гиперкалиемияның даму қаупінің жоғарылауымен және бүйрек функциясының бұзылуларымен (бүйрек функциясының жеткіліксіздігі) астасады. АӨФт, АРА II немесе алискиренді қолданып, РААЖ-ні қосарлы бөгеу кез келген пациентке, әсіресе диабеттік нефропатиясы бар пациенттерге ұсынылмайды. 

АӨФт және АРА II бірге қолданылған кездегі жекелеген жағдайларда маманның мұқият бақылауы және бүйрек функциясына, су-электролиттік теңгерімге, артериялық қысымға міндетті түрде мониторинг жүргізу абсолютті түрде көрсетілген.    

Гидрохлоротиазид

Артериялық гипотензия және су-электролиттік теңгерімнің бұзылулары

Кез келген гипотензиялық дәрілік заттарды қабылдаған жағдайдағы сияқты, кейбір пациенттерде симптоматикалық гипотензия туында