Микардис Плюс

Дәрілік затты медициналық қолдану

жөніндегі нұсқаулық

                                                        Микардис®

Саудалық атауы

МИКАРДИС®

Халықаралық патенттелмеген атауы 

Телмисартан

Дәрілік түрі

Таблеткалар 80 мг

Құрамы

Бір таблетканың құрамында:

белсенді зат – 80 мг телмисартан,

қосымша заттар: натрий гидроксиді, повидон К 25, меглумин, сорбитол Р6, магний стеараты.

Сипаттамасы 

Ұзынша пішінді, ақ немесе ақ дерлік түсті, бір жағында «52Н» таңбасы және екінші жағында компанияның логотипі бар, екі беті дөңес, қалыңдығы 4.4 – 5.0 мм таблеткалар.

Фармакотерапиялық тобы

Жүрек-қантамыр жүйесі ауруларын емдеуге арналған препараттар. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин ІІ антагонистері. Телмисартан. 

АТХ коды C09CA07

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы 

Сіңірілуі

Телмисартан тез сіңеді, сіңірілетін көлемі ауытқып тұрады. Телмисартанның орташа абсолюттік биожетімділігі 50%-ға жуықты құрайды.

Телмисартанды тамақпен бір мезгілде қабылдағанда AUC төмендеуі («концентрация-уақыт» қисығы астындағы ауданы) 6%-дан (40 мг дозада) 

19%-ға (160 мг дозада) дейін ауытқып тұрады. Қабылдағаннан кейін 3 сағат өткен соң қан плазмасындағы концентрациясы ас ішуге байланыссыз теңеледі. 

Дозаға тәуелділігі/дозаға тәуелсіздігі

AUC болар-болмас төмендеуі емдік әсерінің азаюына алып келмейді.

Дозалар мен плазмадағы деңгейлер арасындағы дозаға тәуелділік жоқ. Сmax және аз дәрежеде, AUC 40 мг жоғары дозаларда пропорционалды емес түрде ұлғаяды.

Таралуы 

Плазма ақуыздарымен, негізінен альбуминмен және альфа-1-қышқыл гликопротеин эфирімен байланысуы 99,5%-дан астам. Орташа болжамды тепе-тең таралу көлемі 500 л жуықты құрайды.

Биотрансформациясы

Телмисартан бастапқы затының глюкуронидпен конъюгациялану жолымен метаболизденеді. Конъюгатының фармакологиялық белсенділігі анықталмаған.

Шығарылуы 

Телмисартан фармакокинетикасының сипаты биэкспоненциальді және жартылай шығарылуының терминалдық кезеңі >20 сағат. Cmax және – аздаған дәрежеде – AUC артуы дозасына пропорционалды емес. Телмисартанның клиникалық маңызды жинақталуы анықталмаған. Плазмадағы телмисартан концентрациялары әйелдерде еркектерге қарағанда жоғары болды, алайда бұл оның тиімділігіне елеулі ықпал етпеді.

Ішу арқылы (және вена ішіне) қабылдағаннан кейін телмисартан ішек арқылы өзгеріссіз күйде толығымен дерлік шығарылады. Несеппен жалпы шығарылуы дозасының 1%-ынан азын құрайды. Жалпы плазмалық клиренсі «бауыр» қан ағымымен салыстырғанда (1500 мл/мин жуық) жоғары (1000 мл/мин жуық).

Пациенттердің ерекше топтары

Бала жастағы пациенттер

Телмисартанды екі енгізудің фармакокинетикасы төрт апталық емдеу кезеңінде телмисартанды 1 мг/кг немесе 2 мг/кг дозаларда қабылдаудан кейін 6-18 жас аралығындағы гипертензиясы бар пациенттерде (n = 57) бағаланды. Зерттеу нәтижелері 12 жасқа толмаған балаларда телмисартанның фармакокинетикасы ересектердегі осындайларға сай келетінін растады, атап айтқанда, Cmax дозаға тәуелді еместігі расталды.

Жынысы 

Плазмадағы концентрацияларда айырмашылықтар байқалды, бұл ретте әйелдердегі Смакс. және AUC еркектермен салыстырғанда тиісінше шамамен 2 және 3 есе жоғары болды.

Егде жастағы пациенттер

Телмисартан фармакокинетикасы егде жастағы пациенттерде және 65 жастан кіші адамдарда өзгермейді.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер 

Бүйрек функциясы жеңіл, орташа және ауыр бұзылған пациенттерде плазмадағы концентрация екі еселенуі байқалды. Бүйрек жеткіліксіздігі бар тұлғаларда телмисартан плазма ақуыздарымен көбірек байланысады және диализ кезінде шығарылмайды. Бүйрек жеткіліксіздігі кезінде жартылай шығарылу кезеңі өзгермейді.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде телмисартанның абсолюттік биожетімділігі 100%-ға дейін артады. Бауыр жеткіліксіздігі кезінде жартылай шығарылу кезеңі өзгермейді. 

Фармакодинамикасы

МИКАРДИС пероральді қабылдағанда тиімді және ангиотензин II рецепторларының (AT1 типі) спецификалық (селективті) антагонисі болып табылады. Телмисартан ангиотензин II белгілі әсеріне жауап беретін AT1 субтипінің рецепторларына жоғары афинділікпен ангиотензин II ығыстырады. Телмисартан AT1 рецепторына қатысты ішінара агонистік әсер көрсетпейді. Телмисартан AT1-рецепторларымен селективті байланысады. Байланысуы ұзақ сипатта болады. Телмисартан басқа рецепторларға, соның ішінде AT2 рецепторға және басқа аз зерттелген AT рецепторларға аффинділік танытпайды.

Бұл рецепторлардың функционалдық мәні, сондай-ақ олардың телмисартанды тағайындаған кезде концентрациясы артатын ангиотензин II шамадан тыс көтермелену мүмкіндігінің әсері зерттелмеген.  

Телмисартан плазмадағы альдостерон деңгейін төмендетеді, адам плазмасындағы ренинді және ион өзектерін бөгемейді.

Телмисартан брадикининді ыдырататын ангиотензин-өзгертуші ферментті (киназа II) тежемейді. Сондықтан брадикининнің әсеріне байланысты жағымсыз әсерлері күшеймейді.

Адамда телмисартанның 80 мг дозасы ангиотензин II туғызған артериялық қысымның (АҚ) жоғарылауын толығымен дерлік тежейді. Тежегіштік әсері 24 сағат бойы ұсталып тұрады және 48 сағатқа дейін анықталады.

Клиникалық тиімділігі және қауіпсіздігі

Гипертониялық ауруды емдеу

Телмисартанның бірінші дозасын қабылдағаннан кейін АҚ 3 сағаттан соң төмендейді. АҚ максималды төмендеуіне ем басталғаннан кейін 4-8 аптадан соң біртіндеп жетеді және бүкіл емдеу кезеңінде сақталады.

Гипотензиялық әсері келесі дозаны қабылдау алдындағы 4 сағатты қоса, препаратты қабылдағаннан кейін 24 сағат бойы жалғасады, бұл АҚ амбулаторлық өзгерістерін, сондай-ақ плацебо-бақыланатын клиникалық сынақтарда МИКАРДИС препаратының 40 және 80 мг қабылдағаннан кейін препараттың ең төменгі және ең жоғарғы концентрацияларының тұрақты (80 % жоғары) арқатынасын растайды. 

МИКАРДИС гипертензиясы бар пациенттерде жүрек жиырылуы жиілігінің өзгеруінсіз систолалық, сондай-ақ диастолалық қысымды төмендетеді. Оның гипотензиялық белсенділігіне дәрілік заттың несеп айдайтын және натрийурездік әсерінің үлесін әлі анықтау керек. Телмисартанның гипертензияға қарсы әсері гипотензиялық препараттардың басқа класс өкілдерімен салыстырылды: амлодипин, атенолол, эналаприл, гидрохлоротиазид, лизиноприл. 

МИКАРДИС препаратын қабылдауды күрт тоқтатқан жағдайда АҚ артериялық гипертензияның жылдам қалпына келу белгілерінсіз бірнеше күн бойы емдеуге дейін мәндеріне біртіндеп оралады («рикошет» синдромы жоқ).

Көп орталықты халықаралық клиникалық зерттеулерде телмисартан қабылдаған пациенттерде құрғақ жөтел жағдайлары ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштерін (АӨФт) қабылдаған пациенттерге қарағанда едәуір аз болғаны дәлелденді. 

Жүрек-қантамыр құбылыстарының профилактикасы

ONTARGET (телмисартанды монотерапия ретінде және рамиприлмен біріктіріп ағымдағы зерттеу) зерттеуінде 55 жастағы және одан үлкен және ишемиялық жүрек ауруы, инсульт, транзиторлық ишемиялық шабуыл, шеткері артериялар ауруы немесе жүрек-қантамыр құбылыстары қаупі бар популяция болып табылатын анамнезінде нысана-ағзалардың зақымдануымен (мысалы, ретинопатия, сол жақ қарыншаның гипертрофиясы, макро- немесе микроальбуминурия) қатар жүретін 2-типті қант диабеті бар пациенттерде жүрек-қантамыр құбылыстарына қатысты телмисартанның, рамиприлдің әсерлері және телмисартан мен рамиприл біріктірілімі салыстырылды. 

Телмисартан бастапқы біріктірілген соңғы нүктенің төмендеуіне қатысты рамиприлге ұқсас әсер көрсетті: жүрек-қантамырдан болатын өлім, фатальді емес инфаркт, фатальді емес инсульт немесе іркілісті жүрек жеткіліксіздігі себебінен ауруханаға жатқызылу. Бастапқы соңғы нүктенің жиілігі телмисартан мен рамиприл топтарында ұқсас болды. Рамиприлмен салыстырғанда телмисартан үшін қауіптер қатынасы 1,01 құрады. Барлық себептен болатын өлім жиілігі телмисартан және рамиприл қабылдаған пациенттер арасында тиісінше 11,6% және 11,8% құрады.

Ертерек берілген салдарлы нүктеге қатысты плацебомен салыстырғанда рамиприлдің әсері зерттелген HOPE (кардиологиялық құбылыстардың профилактикасын бағалау бойынша зерттеу) эталондық зерттеуінде негізгі соңғы көрсеткішке телмисартан мен рамиприлдің ұқсас тиімділігі анықталған: жүрек-қантамырдан болатын өлім, фатальді емес инфаркт және фатальді емес инсульт. 

TRANSCEND зерттеуінде стандартты емге қосымша 80 мг телмисартан (n = 2954) немесе плацебо (n = 2972) алған топтарға ONTARGET зерттеуіне баламалы өзге қосу критерийлері бар пациенттерде ACE-I көтере алмайтын пациенттер рандомизацияланған. Келесі қадағалаудың орташа ұзақтығы 4 жыл 8 айды құрады. Бастапқы біріктірілген соңғы нүктенің (жүрек-қантамырдан болатын өлім, фатальді емес инфаркт, фатальді емес инсульт немесе іркілісті жүрек жеткіліксіздігі себебінен ауруханаға жатқызылу) жиілігінде статистикалық тұрғыдан елеулі айырмашылықтар анықталмады. Плацебомен салыстырғанда ертерек берілген салдарлы нүктеге (жүрек-қантамырдан болатын өлім, фатальді емес миокард инфаркті және фатальді емес инсульт) телмисартанның оң ықпалының дәлелдері алынған. Жүрек-қантамыр құбылыстарынан болатын өлім көрсеткішіне оң ықпалдың дәлелдері жоқ.

Жөтел және Квинке ісінуі рамиприл қабылдаған пациенттерге қарағанда телмисартан қабылдаған пациенттерде аз жиілікте тіркелді, ал гипотензия телмисартан қабылдау кезінде жиі тіркелді. 

Телмисартанды рамиприлмен біріктірілімде қолдану рамиприлді немесе телмисартанды жеке-жеке қолданумен салыстырғанда қосымша жағымды әсерді қамтамасыз етпейді. Жүрек-қантамыр құбылыстарынан және барлық себептерден болатын өлім көрсеткіші біріктірілген ем кезінде сан жағынан жоғары болды. Одан өзге, біріктірілген ем алған топта гиперкалиемия, бүйрек жеткіліксіздігі, гипотензия және естен танудың едәуір жоғары жиілігі белгіленді. Сондықтан телмисартан мен рамиприл біріктірілімін қолдану бұл пациенттер тобында ұсынылмайды. 

PRoFESS (Екінші инсультті тиімді профилактикалау сызбасы) зерттеуінде жуырда инсультті бастан өткерген 50 жастағы және одан үлкен пациенттерде плацебомен салыстырғанда телмисартан тобында сепсистің жоғары жиілігі белгіленген - 0,49% салыстырғанда 0,70%; өліммен аяқталған сепсис жағдайларының жиілігі плацебо (0,16%) қабылдаған пациенттермен салыстырғанда телмисартан (0,33%) қабылдаған пациенттерде жоғары болды. Телмисартан пайдаланумен астасқан сепсистің байқалған жоғары жиілігі кездейсоқ құбылыс болуы мүмкін немесе қазіргі уақытта белгісіз механизммен байланысты болуы мүмкін.

Екі ірі рандомизацияланған бақыланатын зерттеулерде (ONTARGET және VA NEPHRON-D (ардагерлер ісі жөніндегі комитет жүргізетін қант диабеті кезіндегі нефропатияны зерттеу)) АӨФ тежегішінің ангиотензин II рецепторының блокаторымен біріктіріп қолданылуы зерттелді. 

ONTARGET зерттеуі жүрек-қантамыр және цереброваскулярлық аурулары немесе анамнезінде нысана-ағзалардың зақымдану белгілерімен қатар жүретін 2-типті қант диабеті бар пациенттердің қатысуымен жүргізілді. Толығырақ ақпаратты «Жүрек-қантамыр құбылыстарының профилактикасы» тақырыпшасынан қараңыз. 

VA NEPHRON-D зерттеуі 2-типті қант диабеті және диабеттік нефропатиясы бар пациенттердің қатысуымен орындалды.

Бұл зерттеулер бүйрек және/немесе жүрек-қантамыр құбылыстарына және өлімге елеулі жағымсыз әсердің жоқтығын көрсетті, ал монотерапиямен салыстырғанда гиперкалиемияның, жедел бүйрек жеткіліксіздігінің және/немесе гипотензияның жоғарғы қаупі байқалды. Олардың ұқсас фармакодинамикалық қасиеттерін ескере отырып, бұл нәтижелер басқа АӨФ тежегіштері және ангиотензин II рецепторының блокаторлары үшін де маңызды.

Сондықтан АӨФ тежегіштері мен ангиотензин II рецепторының блокаторларын диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде бір уақытта пайдалануға болмайды.

ALTITUDE (жүрек-қантамыр ауруларына және бүйрек ауруларына қатысы бар соңғы көрсеткіштерді пайдаланумен 2-типті қант диабеті кезінде алискиренді зерттеу) зерттеуінің мақсаты 2-типті қант диабеті және созылмалы бүйрек ауруы және/немесе жүрек-қантамыр ауруы бар пациенттерде АӨФ тежегіштерін немесе ангиотензин II рецепторының блокаторларын пайдаланумен стандартты емге алискиренді қосудың басымдығын анықтау болатын. Зерттеу жағымсыз аяқталудың жоғарғы қаупіне байланысты мерзімінен бұрын тоқтатылған. Жүрек-қантамыр құбылыстарынан және инсульттен болған өлім жиілігі плацебо тобымен салыстырғанда алискирен тобында сан жағынан басым болған және зерттеліп отырған жағымсыз және күрделі жағымсыз құбылыстар (гиперкалиемия, гипотензия және бүйрек дисфункциясы) плацебо тобына қарағанда алискирен тобында жиі тіркелді. 

Балалар 

МИКАРДИС препаратының балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдердегі қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмады.

Телмисартанның екі дозасының ықпалымен артериялық қысымның төмендеуі төрт апталық емдеу кезеңінде телмисартанның (n = 31) 1 мг/кг (n = 29) немесе 2 мг/кг қабылдаудан кейін гипертензиясы және 6 жастан < 18 жасқа дейінгі артық салмағы (дене салмағы ≥ 20 кг және ≤ 120 кг, орташа 74,6 кг) бар 76 пациентте бағаланды. Зерттеуге қосу кезінде салдарлы гипертензияның болуы зерттелмеді. Кейбір пациенттерде қолданылатын дозалар ересектердегі гипертензияны емдеу кезіндегі ұсынылған дозалардан жоғары болды және ересектерде зерттелген 160 мг-мен салыстырылмалы тәуліктік дозаға жетті. Жасқа байланысты әсерлерді түзетуден кейін бастапқы деңгеймен (негізгі мақсат) салыстырғанда САД орташа өзгеруі – 2 мг/кг телмисартан тобында 14,5 (1,7) мм с.б., 1 мг/кг телмисартан тобында –9,7 (1,7) мм с.б. және плацебо тобында 6,0 (2,4) құрады. Диастолалық АҚ түзетілген өзгерістері бастапқы деңгеймен салыстырғанда тиісінше –8,4 (1,5) мм с.б., –4,5 (1,6) мм с.б. және 3,5 (2,1) мм с.б. құрады. АҚ өзгеруі препарат дозасына байланысты болды. Осы зерттеуде 6 жастан 18 жасқа дейінгі пациенттерден алынған қауіпсіздік туралы деректер, әдетте, ересектерден алынған деректерге ұқсас болды. Телмисартанды балалар мен жасөспірімдерде қолданумен ұзақ мерзімді емдеу қауіпсіздігі бағаланбады.

Осы пациенттер тобында тіркелген эозинофилдер мөлшерінің ұлғаюы ересектерде белгіленбеді. Оның клиникалық мәні мен маңызы белгісіз.

Бұл клиникалық деректер телмисартанның гипертензиясы бар балалардағы тиімділігі мен қауіпсіздігі туралы қорытынды жасауға мүмкіндік бермейді.

Қолданылуы 

Гипертензия

-        ересектердегі гипертониялық ауруды емдеуде

Жүрек-қантамыр құбылыстарының профилактикасы

Мына ересектердегі жүрек-қантамыр аурушаңдығының азаюы: 

-        атеротромбоздық жүрек-қантамыр аурулары (ишемиялық жүрек ауруы, инсульт немесе анамнездегі шеткері артериялар ауруы) белгілерімен;

-    нысана-ағзаның құжатпен расталған зақымдануы бар 2-типті қант диабетімен.

Қолдану тәсілі мен дозалары

Дозалануы

Гипертониялық ауруды емдеу Ересектерге ұсынылған доза күніне бір рет 40 мг құрайды. Кейбір пациенттер 20 мг тәуліктік дозадан жағымды әсер алуы мүмкін. Ойдағы АҚ қол жетпеген кезде МИКАРДИС препаратының дозасын күніне бір рет 80 мг ең жоғарғы дозаға дейін ұлғайтуға болады.

Телмисартанды тиазидті диуретиктермен, мысалы, телмисартанмен біріккенде қосымша гипотензиялық әсер көрсететін гидрохлоротиазидпен біріктіріп пайдалануға болады.

Дозаны ұлғайтқанда ең жоғарғы гипертензиялық әсерге әдетте ем басталғаннан кейін төрт-сегіз апта ішінде жететінін есте сақтау керек.

Жүрек-қантамыр құбылыстарының профилактикасы

Ұсынылатын дозасы күніне бір рет 80 мг құрайды.

80 мг-ден төмен дозалары жүрек-қантамыр ауруларын төмендету үшін тиімді болып табылатын-табылмайтындығы анықталмаған.

Жүрек-қантамыр аурулары мен өлім жағдайларының алдын алу үшін телмисартанды қолданудың бастапқы сатысында артериялық қысымды (АҚ) бақылау ұсынылады, сондай-ақ АҚ төмендететін дәрілермен АҚ ретке келтіру қажет болуы мүмкін.

Пациенттердің ерекше топтары

Бүйрек жеткіліксіздігі

Бүйрек функциясы ауыр бұзылған немесе гемодиализі бар пациенттерде қолдану тәжірибесі шектеулі. Бұл пациенттер үшін төменірек бастапқы 20 мг доза ұсынылады («Айрықша нұсқаулар» бөл.қар.). Бүйрек функциясы жеңіл немесе орташа бұзылған пациенттер үшін дозаны түзету керек емес.

Бауыр жеткіліксіздігі

МИКАРДИС бауыр функциясы ауыр бұзылған пациенттерге қолдануға болмайды («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөл.қар.). Бауыр функциясы жеңіл немесе орташа бұзылған пациенттерде препараттың тәуліктік дозасы күніне бір рет 40 мг аспауы тиіс.

Егде жастғы пациенттер

Дозаны түзету керек емес.

Балалар 

МИКАРДИС препаратын балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерде қолдану қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмады.

Қолдану тәсілі

МИКАРДИС таблеткалары сұйықтықпен, тағаммен немесе онсыз тәулігіне бір рет пероральді қабылдауға арналған. 

Дәрілік затпен жұмыс жасау немесе оны қолдану алдында жасалатын сақтық шаралары

таблеткалардың гигроскопиялылығына байланысты Телмисартанды герметикалық блистерде сақтау керек. Таблетканы блистерден тура қабылдау алдында шығару керек.

Жағымсыз әсерлері

Қауіпсіздік бейіні бойынша жиынтық ақпарат 

Препаратқа қатысты күрделі жағымсыз реакцияларға сирек кездесуі мүмкін (1/10 000 < 1/1000 дейін) анафилаксиялық реакция және Квинке ісінуі және жедел бүйрек жеткіліксіздігі кіреді.

Артериялық гипертензиясы бар пациенттердегі плацебо-бақыланатын зерттеулерде телмисартанды (41,4%) қабылдаған кезде хабарланатын жағымсыз әсерлерінің жиынтық мөлшері, әдетте плацебо қабылдауда (43,9%) туындайтын жағымсыз әсерлерінің санымен салыстырмалы ұқсас. Бұл жағымсыз әсерлер саны дозаға тәуелді болған жоқ, пациенттердің жынысына, жас шамасына және нәсіліне байланысты болған жоқ.

Препаратты жүрек-қантамыр ауруларының алдын алу үшін қабылдаған пациенттерде МИКАРДИС препаратының қауіпсіздік профилі, артериялық гипертензиясы бар пациенттерге арналған қауіпсіздік профиліне сәйкес келді.

Төменде атап келтірілген жағымсыз әсерлер гипертензиясы бар пациенттер қатысқан барлық бақыланған клиникалық зерттеулер, сондай-ақ маркетингтен кейінгі зерттеулер  нәтижесінде жинақталған. Бұдан өзге, күрделі жағымсыз әсерлері мен телмисартанды жүрек-қантамыр ауруларын болдырмау үшін алты жыл бойы қабылдаған 21 642 пациенттің қатысуымен ұзақ мерзімді үш клиникалық зерттеуде хабарланған препаратты қабылдауды тоқтатуға алып келген жағымсыз әсерлер қамтылды.

Жағымсыз құбылыстар мынадай жіктемелер пайдаланыла отырып төменде көрсетілген: жиі ≥1/100-ден <1/10-ға дейін, жиі емес ≥1/1000-нан <1/100-ге дейін, сирек ≥1/10000-нан  <1/1000-ға дейін, өте сирек <10000.

Инфекциялар және инвазиялар:

Жиі емес:

Сирек:

-      несеп шығару жолдарының жұқпалары (соның ішінде цистит), жоғарғы тыныс алу жолдарының жұқпалары

-      сепсис (өліммен аяқталатын жағдайларды қоса)

Қан және лимфа жүйелері тарапынан бұзылулар:

Жиі емес:

Сирек:

анемия

-      эозинофилия, тромбоцитопения

Иммуннитет жүйесі тарапынан бұзылулар:

Сирек:

-      аса жоғары сезімталдық, анафилактикалық реакциялар

Метаболизм бұзылулары:

Жиі емес:

Сирек:

-      гиперкалиемия

-      гипогликемия (қант диабеті бар пациенттерде)

Психикалық бұзылулар:

Жиі емес:

-      ұйқысыздық, депрессия, 

Сирек:

-      мазасыздық сезімі

Орталық жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар:

Жиі емес:

-      естен тану

Сирек:

-      ұйқышылдық

Көру мүшелері тарапынан болатын бұзылулар:

Сирек:

-      көру бұзылыстары

Есту мен вестибулярлық аппарат ағзалары тарапынан болатын бұзылулар:

Жиі емес:

-      бас айналуы

Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан болатын бұзылулар:

Жиі емес:

-      брадикардия, 

Сирек:

-      тахикардия, 

-      Қантамыр бұзылулары:

Жиі емес:

-      гипотензия2, ортостаздықгипотензия

Тыныс алу мүшелері тарапынан болатын бұзылулар:

Жиі емес:

-      ентігу, жөтел

Өте сирек:

-      Интерстициальді өкпе ауруы4

Асқазан-ішек жолы тарапынан болатын бұзылулар:

Жиі емес:

-      іштің ауыруы, диарея, диспепсия, метеоризм, құсу

Сирек:

-      асқазан тұсындағы жайсыздық, ауыздың құрғауы, дисгевзия

Бауыр мен өт шығару жолдары тарапынан болатын бұзылулар:

Сирек

-      бауыр функциясының бұзылуы/бауыр бұзылыстары3

Тері мен теріасты тіндері тарапынан болатын бұзылулар:

Жиі емес:

-      қышу, тершеңдік, бөртпе, 

Сирек:

-      ангионевроздық ісіну (өліммен аяқталуға дейінгі), экзема, эритема, есекжем, дәрі-дәрмектік бөртпе, уытты бөртпе

Тірек-қимыл аппараты мен дәнекер тіндер тарапынан болатын бұзылулар:

Жиі емес:

-      арқаның ауыруы (мысалы, ишиас), бұлшықет түйілуі, миалгия

Сирек:

-      артралгия, қол-аяқтың ауыруы, сіңірлердің ауыруы (тендинит тәрізді симптомдар)

Бүйрек пен несеп шығару жолдары тарапынан болатын бұзылулар:

Жиі емес:

-      жедел бүйрек жеткіліксіздігін қоса, бүйрек функциясының бұзылуы

Жалпы бұзылыстар:

Жиі емес:

-      көкірек қуысының ауыруы, астения (әлсіздік)

Сирек:

-      тұмау тәрізді синдром

Зертханалық көрсеткіштердің өзгерістері:

Жиі емес:

-      қандағы креатинин деңгейінің жоғарылауы 

Сирек:

-      гемоглобин деңгейінің төмендеуі, қандағы несеп қышқылы концентрациясының жоғарылауы, «бауыр» ферменттері белсенділігінің жоғарылауы, қандағы креатинфосфокиназа концентрациясының (КФК) жоғарылауы

1,2,3,4: қосымша сипаттаманы «Жекелеген жағымсыз әсерлердің сипаттамасы» бөлімінен қараңыз

Жекелеген жағымсыз әсерлердің сипаттамасы 

Сепсис

PRoFESS зерттеуінде плацебомен салыстырғанда телмисартанды қабылдау кезінде сепсистің жоғарғы жиілігі байқалды. Бұл құбылыс кездейсоқ болуы мүмкін немесе қазіргі уақытта белгісіз механизммен байланысты болуы мүмкін («Фармакодинамика» бөл.қар.).

Гипотензия

Бұл жағымсыз реакция стандартты ем аясында жүрек-қантамыр ауруларын басу үшін телмисартан қабылдаған артериялық қысымы бақыланатын пациенттерде жиі ретінде тіркелді.

Бауыр функциясының бұзылуы/бұзылыстары 

Тіркеуден кейінгі тәжірибе барысында бауыр функциясының бұзылуы/ бұзылыстарының көптеген жағдайлары осы жағымсыз реакцияларды үлкен ықтималдықпен сезінетін Жапониядағы пациенттерде байқалды.

Интерстициальді өкпе ауруы

Тіркеуден кейінгі зерттеу барысында интерстициальді өкпе ауруының МИКАРДИС препаратын қабылдаумен уақытша өзара байланысы туралы хабарланды. Осы уақытта себептік өзара байланысы анықталмады.

Күдікті жағымсыз реакциялар туралы хабарлама

Дәрілік затты тіркегеннен кейін күдікті жағымсыз реакциялар туралы хабарлама маңызды орын алады. Ол медициналық препарат үшін «пайда/қауіп» арақатынасына үздіксіз мониторинг жүргізуге мүмкіндік береді. Денсаулық сақтау саласындағы қызметкерлерден кез келген күдікті жағымсыз реакциялар туралы хабарлауды сұраймыз.

Қолдануға болмайтын жағдайлар

-      телмисартанға немесе препарат компоненттерінің кез-келгеніне жоғары сезімталдық

-      өт жолдарының обструкциялық аурулары

-      бауырдың ауыр жеткіліксіздігі

-      қант диабетімен немесе бүйрек жеткіліксіздігімен ауыратын пациенттерге МИКАРДИС препараты мен құрамында алискирен бар препараттарды бірге қолдану (ШСЖ < 60 мл/мин/ 1,73 м2)

-      сирек тұқым қуалайтын фруктозаны көтере алмаушылық

-      жүктілік және лактация кезеңі

-      18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Дигоксин 

Телмисартанды дигоксинмен бірге қолданғанда плазмадағы дигоксиннің жоғарғы (49%) және ең төменгі концентрациясының медиандық мәнінің ұлғаюы байқалды (20%). Телмисартан қабылдауды бастамалау, түзету және тоқтату кезінде оның деңгейін емдік диапазон шегінде ұстап тұрып дигоксин деңгейін бақылау қажет. Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін басқа да дәрілік заттар сияқты телмисартан гиперкалиемияға түрткі болуы мүмкін («Айрықша нұсқаулар» бөл.қар.). Қауіп гиперкалиемияға түрткі болуы мүмкін басқа да дәрілік заттармен (құрамында калий бар тұз алмастырушылар, калий жинақтаушыдиуретиктер, АӨФ тежегіштері, ангиотензин II рецепторының антагонистері,  қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП, ЦОГ-2 селективті тежегіштерін қоса), гепарин, иммунодепрессанттар (циклоспорин немесе такролимус) және триметоприм) біріктіріп қолданған жағдайда ұлғаюы мүмкін.

Гиперкалиемия туындауы онымен байланысты қауіп факторларына байланысты. Қауіп дәрілік заттардың жоғарыда аталған біріктірілімі жағдайында ұлғаяды. Бұл қауіп әсіресе калий жинақтаушы диуретиктер мен құрамында калий бар тұз алмастырушылар біріктірілімін пайдаланғанда жоғары. Мысалы, АӨФ тежегіштерімен немесе ҚҚСП біріктірілімінің сақтық шараларын қатаң сақтау шартымен қаупі аздау.

Бір уақытта қолдану ұсынылмайды

Калий жинақтаушы диуретиктер немесе калий негізіндегі қоспалар

Ангиотензин II рецепторының антагонистері, мысалы, телмисартан, диуретиктер туындатқан калий жоғалуын азайтады. Калий жинақтаушы диуретиктер, мысалыспиринолактон, эплеренон, триамтерен немесе амилорид, калий негізіндегі қоспалар немесе құрамында калий бар тұз алмастырушылар сарысудағы калий деңгейінің едәуір ұлғаюына әкелуі мүмкін. Егер құжатталған гипокалиемия көрсетілімдері бойынша бірге қолдану қажет болса, оларды сақтықпен жәнесарысудағы калий деңгейін жиі бақылау шартымен пайдалану керек.

Литий

Сарысудағы литий уыттылығының және концентрациясының қайтымды жоғарылауы литий мен ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштерімен, сондай-ақангиотензин II рецепторының антагонистерін, оның ішінде телмисартанды қатар қолдану уақытында тіркелді. Егер осы біріктірілімді қолдану қажет болса сарысудағы литий деңгейін мұқият мониторингілеу ұсынылады. 

Сақтықты талап ететін бірге қолдану 

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер

ҚҚСП (яғни қабынуға қарсы дәрілік сызбалардағы ацетилсалицил қышқылы, ЦОГ-2 тежегіштері және селективті емес ҚҚСП) ангиотензин II рецепторы антагонистерінің гипертензияға қарсы әсерін төмендетуі мүмкін.

Бүйрек функциясы бұзылған (мысалы, сусызданған пациенттер немесе бүйрек функциясы бұзылған пациенттер) кейбір пациенттерде ангиотензин II рецепторының антагонистері мен циклооксигеназаны тежейтін агенттерді бірге енгізу әрі қарай потенциалды қайтымды болып табылатын жедел бүйрек жеткіліксздігіне дейін бүйрек функциясының бұзылуына әкелуі мүмкін. Осылайша, бұл біріктірілімді, әсіресе егде жастағы пациенттерде сақтықпен қолдану керек. Пациенттерде гидратацияның жеткілікті деңгейі болуы тиіс және қатарлас дәрілік ем басталғаннан кейін, сондай-ақ кешірек кезеңдерде мезгіл-мезгіл бүйрек функциясының жағдайын бақылауға көңіл аудару керек. 

Бір зерттеуде телмисартан мен рамиприлді бірге енгізу рамиприл мен рамиприлат ППК0–24 және Cмакс. 2,5-есе ұлғаюына әкелді. Осы байқалған әсердің клиникалық мәні белгісіз.

Диуретиктер (тиазидтік немесе ілмектік диуретиктер)

Диуретиктердің, мысалы фуросемидтің (ілмектік диуретик) және гидрохлоротиазидтің (тиазидтік диуретик) жоғарғы дозалары қолданылған алдыңғы ем телмисартан қолданумен ем бастаған кезде сусыздануға және гипотензияның даму қаупінің туындауына әкелуі мүмкін. 

Бірге қолдану кезінде назарға алу керек 

Басқа гипертензияға қарсы агенттер

Телмисартанның гипотензиялық әсері басқа гипертензияға қарсы дәрілік заттарды бірге қолдану есебінен күшеюі мүмкін. 

Клиникалық зерттеу деректері АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторының блокаторларын немесе алискиренді бірге пайдалану есебінен ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы РААЖ әсер ететін жалғыз агентті пайдаланумен салыстырғанда гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (оның ішінде жедел бүйрек жеткіліксіздігі) сияқты жағымсыз құбылыстар жоғары жиілікпен астасатынын көрсетті. 

Олардың фармакологиялық қасиеттері негізінде келесі дәрілік өнімдер телмисартанды қоса, барлық гипертензияға қарсы дәрілердің гипотензиялық әсерін күшейтуі мүмкін деп күтуге болады: баклофен, амифостин. Одан өзге, ортостаздық гипотензия алкоголь, барбитураттар, есірткі немесе антидепрессанттар есебінен шиеленісуі мүмкін. 

Кортикостероидтар (жүйелі қолдану)

Гипертензияға қарсы әсердің дамуы.

Айрықша нұсқаулар

Бауыр функциясының бұзылуы

МИКАРДИС холестазы, өт жолдарының обструктивті бұзылыстары бар немесе бауыр функциясы ауыр бұзылған пациенттерге тағайындамаған жөн, өйткені телмисартан негізінен өтпен шығарылады. Бұл пациенттерде телмисартанның бауыр клиренсінің төмендеуі мүмкін. Және сондықтан  МИКАРДИС бұл пациенттерде сақтықпен пайдалану керек.

Реноваскулярлық гипертензия

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін дәрілермен ем алып жүрген, бүйрек артерияларының екіжақты стенозы немесе жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерде ауыр гипотензия және бүйрек жеткіліксіздігі қаупі жоғары. 

Бүйрек функциясының бұзылуы және бүйректі ауыстырып қондырғаннан кейінгі жағдайлар

МИКАРДИС препаратын бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде қолданғанда қан сарысуындағы калий мен креатинин деңгейін ауық-ауық бақылап отыру ұсынылады. МИКАРДИС препаратын жуырда бүйрек трансплантациясы жүргізілген пациенттерде қолдану тәжірибесі болмаған.

Айналымдағы қан көлемінің (АҚК) төмендеуі 

Симптоматикалық гипотензия, әсіресе алғашқы дозасын қабылдағаннан кейін жаппай диуретиктермен емдеудің, тұзды шектеулі пайдаланудың, диареяның немесе құсудың салдарынан, АҚК төмендеуі және/немесе гипонатриемиясы бар пациенттерде байқалуы мүмкін. Мұндай жағдайлар, әсіресе АҚК төмендеуі және/немесе натрий төмендеуін МИКАРДИС препаратын тағайындағанға дейін түзету керек.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің қосарлы блокадасы:

АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторының блокаторларын немесе алискиренді бірге қолдану гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (оның ішінде жедел бүйрек жеткіліксіздігі) қаупін ұлғайтатынының дәлелі бар. Сондықтан АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторының блокаторларын немесе алискиренді бірге қолдану арқылы РААЖ қосарлы блокадасы ұсынылмайды.

Егер қосарлы блокада абсолютті қажет деп есептелсе, оны маманның қадағалауымен ғана және бүйрек функциясын, электролиттерді және артериялық қысымды жиі мұқият мониторингілеу шартымен орындау керек.

АӨФ тежегіштері мен ангиотензин II рецепторының блокаторларын диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде бір уақытта пайдаланбаған жөн.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесін көтермелеумен байланысты басқа жағдайдар

Тамыр тонусы мен бүйрек функциясы көбінесе ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің белсенділігіне тәуелді (мысалы, іркілісті ауыр жүрек жеткліксіздігі немесе қатарлас жүретін бүйрек артериясының стенозын қоса, бүйрек аурулары бар пациенттер) пациенттерде, бұл жүйеге әсер ететін басқа дәрілермен, мысалы телмисартанмен емдеуді жедел гипотензиямен, азотемиямен, олигуриямен немесе сирек жағдайларда, бүйректің жедел жеткіліксіздігімен байланыстырады.

Бастапқы альдостеронизм

Бастапқы альдостеронизмі бар пациенттер әдетте ренин-ангиотензин жүйесін тежеу жолымен әсер ететін гипертензияға қарсы дәрілермен емдеуге реакция бермейді. Сондықтан пациенттерді бұл тобында МИКАРДИС препаратын пайдалану ұсынылмайды.

Аортальді және митральді клапандардың стенозы, обструкциялық гипертрофиялық кардиомиопатия

Басқа тамыр кеңейткіш дәрілерді пайдаланғандағы сияқты, аортальді немесе митральді стеноздан немесе обструкциялық гипертрофиялық кардиомиопатиядан зардап шегетін пациенттерде МИКАРДИС препаратын тағайындағанда өте сақ болу керек.

Инсулин немесе диабетке қарсы дәрілер қабылдайтын диабеті бар пациентер Бұл пациенттерде телмисартанмен емдеу кезінде гипогликемия туындауы мүмкін. Осылайша, бұл пациенттерде қандағы глюкоза деңгейін тиісті мониторингілеу мүмкіндігін қарастыру керек; көрсетілімдер бойынша инсулин немесе диабетке қарсы дәрілер дозасын түзету керек болуы мүмкін.

Гиперкалиемия 

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсере ететін дәрілермен емдеу уақытында гиперкалиемия байқалуы мүмкін. 

Кәрі адамдарда, бүйрек жеткіліксіздігі, қант диабеті бар пациенттерде, калий деңгейін арттыруы мүмкін басқа дәрілік заттармен қолдану арқылы бір уақытта ем алатын пациенттерде және/немесе гиперкалиемияның қатар құбылыстары бар пациенттерде өлімге әкелуі мүмкін. 

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін дәрілік заттарды бірге қолдану мүмкіндігін қарастыру алдында пайда және қауіп арақатынасын бағалау керек.

Келесі факторлар гиперкалиемия дамуының негізгі қаупі екенін назарға алу керек:

—      қант диабеті, бүйрек функциясының бұзылуы, жасы (> 70 жас)

—      ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін басқа дәрілік заттардың бірімен немесе одан көбімен және/немесе калий негізіндегі тағам қоспаларымен біріктірілім. Гиперкалиемияға түрткі болуы мүмкін дәрілік заттар немесе дәрілік заттар класы құрамында калий бар тұз алмастырушылар, калий жинақтаушы диуретиктер, АӨФ тежегіштері, ангиотензин II рецепторының блокаторларын, қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП, ЦОГ-2 селективті тежегіштерін қоса), гепарин, иммунодепрессанттар (циклоспорин немесе такролимус) және триметоприм болып табылады.

—      қатар құбылыстар, атап айтқанда сусыздану, жедел жүрек декомпенсациясы, метаболизмдік ацидоз, бүйрек функциясының нашарлауы, бүйрек жағдайының кенеттен нашарлауы (мысалы, инфекциялық аурулар), жасушалық лизис (мысалы, қол-аяқтың жедел ишемиясы, рабдомиолиз, ауқымды жарақат). 

Қауіп тобына кіретін пациенттердің сарысуындағы калий деңгейін мұқият мониторингілеу ұсынылады («Дәрілермен өзара әрекеттесуі» бөл.қар.).

Сорбитол

МИКАРДИСтің ұсынылған ең жоғарғы тәуліктік 80 мг дозасы құрамында 338 мг сорбитол бар. Сирек тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы бар пациенттерге бұл дәріні пайдаланбау керек.

Ұлттық айырмашылықтар

Артериялық гипертензиясы бар қара нәсілді пациенттерде ренин төмендігінің жағдайлары едәуір басым болуы салдарынан, АӨФ тежегіштері сияқты, МИКАРДИСті қоса, ангиотензиндік рецепторлар блокаторларының ақ нәсілді пациенттерге қарағанда, қара нәсілді пациенттерде АҚ төмендету тиімділігі аз.

Басқалары

Басқа да гипертензияға қарсы дәрілер сияқты, ангиотензиндік рецепторлардың блокаторлары ишемиялық кардиопатиясы немесе ишемиялық жүрек-қантамыр ауруы бар пациенттерде қан қысымының шамадан тыс төмендеуін туғызуы мүмкін, бұл миокард инфарктісіне немесе инсультке алып келуі мүмкін.

Жүктілік

Жүктілік кезінде ангиотензин II рецепторларының антагонистерін қабылдау ұсынылмайды. 

МИКАРДИС препаратын жүкті әйелдерге пайдалану бойынша деректер жеткіліксіз. Клиникаға дейінгі зерттеулер репродуктивтік уыттылықты