Лоперамид-ТК

Медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулық

дәрілік зат (кірістіру парақшасы)

Сауда атауы

Лоперамид - ТК

Халықаралық патенттік емес атау

Лоперамид

Дәрілік форма, мөлшерлеу

капсулалар, 2 мг

Фармакотерапиялық топ

Асқорыту жолдары және зат алмасу. Диареяға қарсы, ішек қабынуға қарсы/микробқа қарсы препараттар. Асқазан-ішек моторикасын төмендететін препараттар. Лоперамид.

ATX коды A07DA03

Қолдану көрсеткіштері

- жедел және созылмалы диарея

- илеостомиясы бар науқастарда нәжістің реттелуі

Қолданар алдында қажетті ақпарат тізімі

Қарсы көрсеткіштер

- белсенді затқа немесе қосымша заттардың кез келгеніне жоғары сезімталдық

- Лоперамид-ТК бірінші қатардағы дәрі ретінде пайдаланылмайды:

- нәжісте қанның пайда болуымен және жоғары температурамен сипатталатын жедел дизентериямен ауыратын науқастарда;

- жедел бейспецификалық ойық жаралы колиті бар науқастарда;

- сальмонелла, шигелла және кампилобактерді қоса алғанда, инвазиялық микроорганизмдерден туындаған бактериялық энтероколиті бар науқастарда;

- кең спектрлі антибиотиктерді қолданумен байланысты псевдомембранозды колиті бар емделушілерде

- ішек өтімсіздігі, мегаколон немесе токсикалық мегаколон (соның ішінде, қажет болған жағдайда, ауыр асқынулардың ықтимал қаупіне байланысты перистальтиканың басылуын болдырмау)

- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер

- Жүктіліктің I триместрі

- лактация кезеңі

- тұқым қуалайтын фруктозаны көтере алмаушылығы, Лапп-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдар.

Іш қату, ісіну немесе ішек өтімсіздігі дамыған жағдайда Лоперамид-ТК қолдануды дереу тоқтату керек.

Мұқият:

бауыр жеткіліксіздігі үшін

Басқа препараттармен өзара әрекеттесуі

Лоперамид Р-гликопротеинді субстрат болып табылады. Лоперамидті (бір реттік доза 16 мг) хинидинмен немесе Р-гликопротеин тежегіштері болып табылатын ритонавирмен бір мезгілде қолдану лоперамидтің қан плазмасындағы концентрациясының 2-3 есе жоғарылауына әкелді. Лоперамидті ұсынылған дозаларда қолданғанда Р-гликопротеин тежегіштерімен осы фармакокинетикалық өзара әрекеттесуінің клиникалық мәні белгісіз.

Лоперамидті (4 мг бір реттік доза) және CYP3A4 және P-гликопротеин тежегіші итраконазолды бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы лоперамид концентрациясының 3-4 есе жоғарылауына әкелді. CYP2C8 тежегіші гемфиброзил лоперамид концентрациясының 2 есе артуына әкелді. Итраконазол мен гемфиброзилдің біріктірілімі қан плазмасындағы лоперамидтің ең жоғары деңгейінің 4 есе жоғарылауына және плазмадағы дәрілік заттардың жалпы деңгейінің 13 есе артуына әкелді. Бұл жоғарылау психомоторлық тестілеу арқылы өлшенген ОЖЖ әсерлерімен байланысты емес (яғни, ұйқышылдықты субъективті бағалау және символды цифрға ауыстыру сынағы).

Лоперамидті (бір реттік доза 16 мг) CYP3A4 және Р-гликопротеин тежегіші кетоконазолмен бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы лоперамид концентрациясының 5 есе жоғарылауына әкелді. Бұл жоғарылау, пупиллометрия арқылы өлшенетін фармакодинамикалық әсерлердің жоғарылауымен байланысты емес.

Пероральді десмопрессинмен бір мезгілде қабылдау, ең алдымен, асқазан-ішек моторикасының төмендеуіне байланысты плазмадағы десмопрессин концентрациясының 3 есе артуына әкелді.

Ұқсас фармакологиялық қасиеттері бар препараттар лоперамидтің әсерін күшейтуі мүмкін, ал тағамның асқазан-ішек жолдары арқылы өтуін жеделдететін препараттар оның әсерін әлсіретуі мүмкін деп болжанады.

Арнайы ескертулер

Дәрі-дәрмекті тек медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықта сипатталған көрсеткіштер бойынша қабылдаңыз. Ұсынылған дозаны ешқашан асырмаңыз. Лоперамидтің үлкен дозаларын қабылдаған емделушілерде жүрек соғысының жылдам немесе тұрақты емес соғуын қоса, ауыр жүрек ақаулары байқалды.

Егер сіз лоперамидтің үлкен дозасын қабылдаған болсаңыз, дереу дәрігерге қаралуыңыз керек.

Артық дозаланудың белгілері мыналарды қамтуы мүмкін: жүрек соғу жиілігінің жоғарылауы, жүрек соғуының бұзылуы, жүрек жиырылуының өзгеруі (бұл белгілер өмірге қауіп төндіруі мүмкін), бұлшықеттердің қатаюы, үйлестірілмеген қозғалыстар, ұйқышылдық, зәр шығарудың қиындауы, тыныс алудың төмендеуі.

Диареяны лоперамид гидрохлоридімен емдеу тек симптоматикалық болып табылады. Негізгі этиологияны анықтауға болатын барлық жағдайларда қажет болған жағдайда арнайы ем тағайындалуы керек.

Диареямен ауыратын науқастар сұйықтық пен электролит деңгейінің төмендеуін сезінуі мүмкін. Мұндай жағдайларда тиісті су-электролитті алмастыру терапиясын қолдану емдеудің негізгі әдісі болып табылады. Жедел диареяда 48 сағат ішінде клиникалық жақсару байқалмаса, лоперамид гидрохлоридін қолдануды тоқтату керек және пациентке өз дәрігерімен кеңесу керек.

Лоперамид гидрохлориді бар ЖИТС-пен ауыратын науқастарда